5-letnia córka płacze za każdym razem, gdy mówi się jej "nie"

Po pierwsze, dla dzieci w tym wieku to wszystko “wielkie rzeczy”. Smutno im, że nie mogą sobie poradzić, a płacz jest tym, jak wyrażają swój smutek. Gdybym nagle odkrył sposób na to, by moje dzieci nie płakały w pierwszej kolejności, nie sądzę, bym go wykorzystał.

Powiedziawszy to, w najlepszym wypadku płacz zmusza wszystkich wokół ciebie do nadmiernego zwracania uwagi na ciebie i twoje uczucia, a w najgorszym zmusza ludzi do poddania się, i tak jest w zasadzie antyspołeczne. To, co staram się zrobić, to zweryfikować to uczucie, ale skorygować jego ekspresję poprzez wyjaśnienie. “Jesteś smutny, bo chciałeś ciasteczko, ale nie jest miło kazać wszystkim słuchać twojego płaczu. Jeśli chcesz płakać, idź do swojego pokoju.” Czasami decydują się przestać płakać, a czasami idą do swojego pokoju.

Oczywiście, łatwiej to powiedzieć niż zrobić, gdy robią to cały czas. W rzeczywistości, jestem miły o tym pierwszy raz lub dwa każdego dnia, a następnie dostać stopniowo terser jak dostaję stopniowo bardziej wkurzony, ale miły sposób ma tendencję do pracy najlepiej.

Chcę tylko podzielić się nieco innym spojrzeniem na tę sprawę. Całkowicie zgadzam się z Karl , że jego “wszystkie wielkie rzeczy” i, że radzenie sobie z rzeczami “w miły sposób” zazwyczaj będzie dla ciebie najlepsze.

Jednak chcę zaoferować perspektywę, której jeszcze tu nie widzę: Dla każdego społecznego człowieka (który jest naprawdę każdym z nas) dużą częścią naszej psychologicznej walidacji jest po prostu poczucie zrozumienia - jest to tak naprawdę potrzebowanie po zaspokojeniu fizycznych potrzeb, takich jak jedzenie i schronienie. To dlatego dzieci, które nie są dotykane, nie rozwijają się i dlatego ludzie ciągle szukają miłości i walidacji. Zimne i twarde “nie”, które w żaden sposób nie uznaje życzeń dziecka, prawdopodobnie pozostawiają mu poczucie, że jego życzenia nie mają znaczenia lub nie są zrozumiałe.

Proszę, nie bierz tego do siebie, myślę, że nie powinieneś mówić “nie” daleko od tego!

Mówię tylko, że ważne jest, aby znaleźć sposób, aby dać dziecku znać, że rozumiesz i empatia, podczas gdy ty mówisz “nie” - przynajmniej przez jakiś czas. Sugeruję podjęcie następujących kroków przy użyciu parzystego, kochającego, ale nie protekcjonalnego głosu. Głos, który wyraża empatię, ale pozostaje bardzo prosty w obsłudze i nie przejmuje się zapobieganiem lub powstrzymywaniem płaczu:

• najpierw powiedz dziecku, czego chce.

“Kochanie, wiem, że chciałabyś mieć ciasteczko”.

• Podążaj za swoim potwierdzeniem, jaki jest Twój ostateczny cel:

“Chcę, żebyś była zdrowa, a to oznacza, że będziesz też jeść rzeczy inne niż ciasteczka. ”

• Następnie, Zaoferuj rozwiązanie typu Win-Win Kiedy to możliwe

“Po pięciu kęsach wszystkich rzeczy, które serwuję na kolację, możesz mieć ciasteczko.”

Rozumiem również, że będą chwile, kiedy rozwiązanie typu Win-Win nie jest możliwe. Jednak często zdarza się, że i tak jest możliwe, “zwycięskie rozwiązanie ”

“Kochanie, wiem, że chcesz teraz mieć ciasteczko. Chcę, żebyś była zdrowa. Miałaś już dzisiaj pięć ciasteczek, więc zużyłaś swoje racje żywnościowe na dzisiaj. Jaki zdrowy smakołyk chciałabyś mieć zamiast tego? Mam dla ciebie winogrona, rodzynki lub truskawki.”

(Wiem, że vocab, którego tu używam może być trochę za duży jak na pięciolatka. Oczywiście, powiedz to własnymi słowami)

Albo, na te czasy, gdy nie ma alternatywy wygranej lub wygranej, oczywiście możesz wyciągnąć kartę rodzica - ale to jest coś, co powinno być potrzebne tylko w coraz to rzadszych i rzadszych okolicznościach.

Od kiedy Twoja córka ma pięć lat, możesz nawet zacząć angażować ją w pomoc w znalezieniu rozwiązania, które przyniesie Ci zwycięstwo, które pomoże jej nauczyć się pewnej samodzielności i zyskać pewne umiejętności rozwiązywania problemów oraz praktykę, ponieważ będzie ona poszukiwać praktycznych odpowiedzi, które będą uwzględniać zarówno Twoje pragnienia/potrzeby/wiadome/cele, jak i jej własne (nie oczekuj tu cudów), Na początku potrzebne jest modelowanie i poradnictwo, ale kiedy jest się nastolatką, ustawia się z nią na dużo bardziej przyjemny czas, jeśli zacznie się ją szkolić w tej sztuce teraz - oczywiście nawet wtedy nie spodziewałbym się cudów). Sposób, w jaki przedstawiasz to swojej córce może brzmieć coś w stylu:

“Wiem, że chciałabyś teraz mieć ciasteczko. Chcę, żebyś była zdrowa i moim zadaniem jest nauczyć cię, jak dokonywać zdrowych wyborów. Obawiam się, że wypiłaś już dziś zbyt wiele słodyczy. Czy możesz wymyślić alternatywne rozwiązanie, które spełni obie nasze potrzeby? Dostajesz pyszną przekąskę, to znaczy also zdrową?”

Może się okazać, że ona nadal płacze (szczególnie na początku), ale z mojego doświadczenia wynika, że jeśli będziesz trzymać się jej wystarczająco długo, płacz ustąpi i zostanie zastąpiony próbami znalezienia z Tobą rozwiązań korzystnych dla obu stron przez większość czasu

Nie skrzywdziłaś cokolwiek, przygotowując swoje dziecko z potwierdzeniem i prośbą o wygraną dla obu stron zamiast płaskiego “nie”. Odpowiedz tym samym neutralnym emocjonalnie, ale kochającym tonem, którego już używałaś.

“Wow, widzę, że jest Ci z tego powodu naprawdę przykro. Zaoferowałam najlepszy kompromis, jaki mogłam wymyślić i niestety płacz nie pomoże Ci w tym momencie.”

Czasami, jeśli myślę, że jest szansa, że czegoś mi brakuje w odniesieniu do tego, co denerwuje dziecko, mogę dodać na końcu,

“Spróbuj głębokiego oddechu. Czy możesz mi powiedzieć, jakie masz potrzeby, nie spotkałam się?”

Ten ostatni może być niebezpieczny w użyciu, ponieważ może spowodować wzrost płaczu/wybuchu emocjonalnego, więc używaj go ostrożnie. Jednakże uważam, że jest to pomocne w sytuacjach, w których naprawdę mam problem z ustaleniem, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest tym, co jest. Chcesz się szybko przytulić przed wyjazdem? Zobaczymy się tutaj ponownie, kiedy będziesz gotowa.“

W odniesieniu do sentymentu "Twoje dziecko nie powinno dostać nic za to zachowanie”, Zgadzam się - Jeżeli, ja naprawdę jest sprawą dziecka uczciwie i z zamiarem próbuje manipulować ciebie.

Jeżeli, po twoich wysiłkach w kierunku zrozumienia, twój dziecko po prostu nie rusza się (i konsekwentnie) - wtedy tak, twój dziecko zachowuje się uparcie i powinien załatwiać odpowiednio. W tym momencie, przy okazji, gdy dziecko płacze, a następnie wraca do mnie z dokładnie taką samą prośbą i płacze, błaga, błaga, błaga lub rzuca napady złości, to znaczy wtedy po prostu mówię.

“Czas negocjacji skończony. Twoje decyzje nie są nastawione na wygraną-wygraną.”

i wtedy dziecko nie dostaje tego, co chciało, ani żadnego kompromisu “w połowie drogi”, i dostaje trochę czasu sam na sam w każdym miejscu, które jest najbardziej odpowiednie dla wieku (Pokój, punkt czasowy, itp.).

Sales Pitch" (że tak powiem)Jeśli myślisz o tym, to jest o wiele bardziej prawdziwy do życia sposób radzenia sobie z umowami/niezgodą i tak. Kiedy dorosły składa prośbę, która ma na uwadze cele obu stron, jest o wiele bardziej prawdopodobne, że dorosły dokona sprzedaży, będzie się targować, dojdzie do kompromisu, utrzyma zdrowe, szczęśliwe przyjaźnie/związki, itp. niż ktoś, kto po prostu rzuca się z ciężaru próbując dostać to, czego chce, bez względu na koszty dla wszystkich innych. To rozwiązuje problem dla Ciebie i uczy Twoje dziecko ważnej umiejętności życiowej poprzez modelowanie i praktykę.

Polecam dwie świetne książki, które mogą okazać się pomocne i od tego momentu wiele z tych odpowiedzi jest inspirowanych: The Seven Habits of Highly Effective Families (and its child oriented compliment The Seven Habits of Happy Kids as well as the Seven Habits Blog )

i How to Talk so Kids will Listen and Listen so Kids will Talk

Know that you are far from alone in the battle, Wszyscy cię kibicujemy i w końcu masz na sercu zdrowie i dobre samopoczucie swojego dziecka - w końcu twoje dziecko przyjdzie do miejsca w życiu, w którym to zrozumie - nawet jeśli za 30 - 40 lat: -)

To jedna z najtrudniejszych rzeczy do naprawienia. Zaczynam mówić “nie” i nie bardzo to rozumiem. Ten rodzaj “nie” oznacza “nie teraz, ale może jeśli nadal będziesz się tym zajmował, to będzie tak”. W większości przypadków te typy “nie” funkcjonują dobrze. Dziecko wie, kiedy kontynuować, a kiedy nie w normalnych okolicznościach.

Ale raz na jakiś czas, nie do końca rozumieją przesłanie i potrzebna jest bardziej zdecydowana odpowiedź. Wtedy właśnie “nie” nabiera znaczenia “Nie, absolutnie nie”. Nie obchodzi mnie jak bardzo płaczesz, ani co myślisz na ten temat, Odpowiedź brzmi “nie”. Robię to w sposób, który jest bardzo jasny i oczywisty do zrozumienia. Patrzę im w oczy, mówię “nie” głębszym tonem głosu, a wszystko to podczas podpisywania słowa “nie” (w amerykańskim języku migowym). Metaforycznie wyraźnie rysuję linię w piasku, którego, jak wiedzą, nie mogą przekroczyć.

Kiedy to robię, najtrudniej jest być konsekwentnym. Staram się nie dawać absolutnego “nie”, chyba że nie mam innego wyjścia, bo wiem, że będę musiał go wyegzekwować w 100% albo straci moc (lub przynajmniej wyegzekwować go w 98% czasu). Jeśli dziecko jęczy i kontynuuje tę sprawę, daję mu możliwość płakania w swoim pokoju. Jeśli płaczą dalej, zabieram je do ich pokoju.

Testowanie behawioralnych granic i ograniczeń jest normalną częścią życia. Gdy granice wyraźnie wyrażają dzieci, będą dużo bardziej prawdopodobne, że zostaną wśród nich (i, oczywiście, testują je).

Sprawdzam także na innych dzieciach, które wisi wokoło. Jedno z dzieci w klasie naszej córki miało kilka złych nawyków, które odebrała moja córka. Kiedy znaleźliśmy źródło, byliśmy w stanie rozwiązać ten problem.

Odwiedzałem córkę, gdy mój wnuk miał 4 lub 5 lat. Nie była zbytnio zdyscyplinowana. Gdy tam była, ona i jej mąż chcieli wyjść na noc, a słowa mojej córki na rozstanie brzmiały: “Mamo, jeśli możesz skłonić Billy'ego do kąpieli, to byłoby świetnie”. Od razu pomyślałam: “Hmmmm, przewyższam go o co najmniej 70 funtów. Założę się, że mogę go skłonić do kąpieli.” Krok pierwszy: “Billy, czas na kąpiel.” “Krok drugi: "Nie prosiłem, kochanie, czas na kąpiel.” “NOOOOOOOOOOOO!” Więc, mój mąż przyniósł go jak piłkę nożną pod pachą, kopnąc i krzycząc. Został zdeponowany między mną a drzwiami. Kiedy go rozbierałam, krzyczał o wszystko, co był wart. Wsadziłam go do wanny i powiedziałam (ale on nie słyszał): “Wiesz co? Babcia kocha krzyczącą grę!” Wzięłam płuco powietrza i puściłam je wolno. Mój wnuk zatrzymał się, spojrzał na mnie i powiedział: “Babcia się zatrzymała!” Powiedziałem: “Ale myślałem, że gramy w krzyczącą grę.” Powiedział: “Nie, nie chcę już więcej grać.” Moja skromna rada, płacz z nią.

Jak mówili inni, ważne jest, aby upewnić się, że nie dostanie absolutnie nic od ciebie (reakcja, uwaga, cokolwiek). Uważajcie na siebie. Musisz ją bardzo rzeczowo zignorować. Porozmawiaj z nią dokładnie tak, jak gdyby nie płakała.

Kiedy zachowanie w końcu zacznie się wygasać (ona obsługuje “nie” odpowiednio) upewnij się, że dasz jej znać, że zauważyłeś. Możesz powiedzieć coś w stylu “hej, wiem, że jesteś rozczarowany, ale robisz świetną robotę będąc dużą dziewczynką. Jestem z ciebie bardzo dumna.” Dzieci w tym wieku chcą cię zadowolić i chcą, żebyś była z nich dumna.

Jeśli nadal będzie płakać za każdym razem, gdy powie “Nie”, mimo że najwyraźniej nie dostanie tego, czego chce, to będę twierdził, że jest w tym jakaś wartość dla niej, a ona dostanie z tego przynajmniej część tego, czego chce. Zbadaj swoje zachowanie, kiedy zaczyna płakać: przytulasz ją? Przytulasz ją? Poddajesz się w inny sposób? Być może nie robisz nic z tych rzeczy, ale ona może powiedzieć, że jesteś zdenerwowany lub sfrustrowany, a ona ciągle to robi, aby pokazać sobie, że ma moc, aby zdenerwować cię płaczem. (To z pewnością ma wpływ na mojego męża w ten sposób!)

Kiedy jeden z naszych próbuje dostać to, czego chce, przypominamy mu o naszym powiedzeniu o tych rzeczach: “Dostajesz to, co dostajesz, i nie denerwujesz się.” (Albo “dostajesz to, co dostajesz i nie denerwujesz się.”) Trochę głupio jest mieć mantrę na napady złości, ale to działa.

Tl;dr: dowiedz się, co ona dostaje płacząc, a następnie dostosuj odpowiednio swoją strategię.

Nie jestem matką, ale opiekuję się dziećmi od dłuższego czasu. Wiem, że jestem tylko nastolatką, ale to, co odkryłam, że działa w przypadku większości dzieci, które obserwuję, to to, że jeśli zaczną płakać nad czymś, po prostu je ignorują. Nie zwracaj na nie uwagi, bo właśnie to próbują zdobyć. Nie działa to od razu, ale okazało się, że w przypadku dzieci obserwuję, jak ich zachowanie i postawa poprawiają się z czasem, czasami jest to tylko kwestia tygodni.

Zaczynają więcej słuchać i nie łatwo je zaakceptować. Po prostu upewnij się, że poświęcasz im dużo uwagi, gdy nie akceptują “nie” bez zamieszania.

Oy, twardzielu. Wygląda na to, że wolałbyś się poddać, gdybyś nie miał innego powodu, jak tylko trochę odpocząć, ale wiesz, że to przynosi efekt przeciwny do zamierzonego.

Oto co lubię: “Kochanie, jeśli zjesz teraz to ciasteczko, będzie dobrze smakować, a twój brzuszek będzie szczęśliwy”. ALE!! Wtedy cukier dostanie się wszystko na zęby i będziesz musiała je bardzo ostrożnie szczotkować zaraz po zjedzeniu ciasteczka. Skoro i tak musisz umyć zęby przed snem, to czy nie byłby to lepszy moment, żeby je mieć?“ To potwierdza jej jen dla ciasteczka, wskazuje na bezpośrednią konsekwencję (będzie musiała umyć zęby zaraz po jedzeniu) i sugeruje alternatywę (weź ciasteczko przed snem do szczotkowania zębów). Zazwyczaj niecierpliwe dziecko chce go teraz, więc przypomnij mu, że będzie musiało natychmiast umyć zęby. To może sprawić, że ciasteczko będzie mniej pociągające.

Jeśli ciasteczko jest po prostu przepełnione i bez powodu, zaprowadź ją do jej sypialni, powiedz "policz do ________ (jakakolwiek jest jej największa liczba) i przywitaj się z _______ (ulubioną wypchaną zabawką)”. Potem wyjdź i, pod warunkiem, że nic jej nie jest, IGNORE przez 10 minut.

Bardzo ciężko jest pozostać niewzruszonym w tej trwającej walce o władzę, ale to dlatego jest nią! Ona musi zobaczyć, że nie jesteś elastyczny.

Oferowanie tego powodu, dla którego lepiej jest poczekać na późniejsze ciasteczko, może wydawać się niezgrabne i czasochłonne, ale omija zwykły konflikt o to, że ona sama sobie poradzi. Czasami pomaga również głupi ton.

Może być coś wartościowego w pozwoleniu jej wypłakać to przed tobą, podczas gdy ty kontynuujesz swoją rutynę. Wysłanie jej do swojego pokoju, aby wypłakać to może być wysłanie jej wiadomość “jesteś karany za płacz”, ale nie, że “płacz nie dostaniesz tego, co chcesz”, ponieważ w końcu będziesz musiał iść do jej pokoju i tak coś zrobić.

Jeśli ona się z tobą zdenerwuje, prawdopodobnie powinieneś pozwolić jej się zdenerwować, bo to zmusi ją do nauczenia się radzić sobie z twoim “NIE” w inny sposób, negocjując, błagając, i tak dalej.

Podczas gdy my chcielibyśmy wierzyć, że możemy porozmawiać o naszej drodze wyjścia z sytuacji, że nasze dzieci pokazują niesamowitą samokontrolę w tym wieku naprawdę nie dbają jeszcze o to, co mamy do powiedzenia.

To mnie rozbawiło, bo moja córka zawsze taka była… Myślę, że masz już dość “dogłębnych” odpowiedzi na ten temat, więc powiem ci tylko, co dla mnie działa… Jeśli mówię 100% nie….. Na przykład sama poprosiła o przejście przez zatłoczone rd… Odpowiem z “nie ma mowy Lauren” kładąc nacisk na to jak część wydawała się pomocna i ona to po prostu akceptuje!?

Mam chłopaka, który jest podobny, ma cztery lata. Nauczyłam się modyfikować swój język tak, że nawet nie mówię nie tylko na wypadek, gdyby miał tak silną i długotrwałą reakcję, że to wszystko zakłóca. Robi to, gdy jest zbyt zmęczony, chory, biega, głodny (ranki mogą być straszne) lub ma zaparcia (na które może być trochę podatny i podkrada się do nas). Może to trwać całymi dniami i jest dla nas wszystkich stresujące i aresztowujące. Ale przyczyny są głównie somatyczne, może być niezwykle trudny, ponieważ jest fizycznie wrażliwy na swój stan wewnętrzny.

Kiedy czuje się dobrze, życie jest różowe. Myślę, że to, co mówię, to tak, może być behawioralne, ale również uwzględniać przyczyny fizyczne. Łatwo jest poczuć, że dzieciom jest po prostu trudno być trudnym lub nie rozumieją, dlaczego mówisz “nie”. Możliwe, że czują się nie w swoim rodzaju.