Moja 13-miesięczna córka nie jest zainteresowana staniem ani nawet przybieraniem na wadze. Obawiamy się, że jeśli nie zacznie wstawać, nie zacznie chodzić.
Czy jest coś, co mogę zrobić, aby zachęcić ją do stania i wzmocnienia nóg?
Połóż kilka zabawek na kanapie, a może spróbuje do nich dotrzeć z podłogi, zachęcając ją do podciągnięcia się. Albo spróbuj nauczyć ją, aby najpierw wysiąść z kanapy lub nóg łóżka.
Po tym wszystkim, nie martwiłbym się o nią, nie próbując wstać jeszcze. Każde dziecko ma swoje własne tempo.
Podczas gdy 13-miesięczny mężczyzna może nie być gotowy do stania lub chodzenia, powinien siedzieć i czołgać się. Pełzanie zapewnia przenoszenie ciężaru przez górne nogi i biodra. Niepełzanie prowadzi czasami do późniejszych trudności z zaburzeniami sensorycznymi, a niektóre badania wykazały również późniejsze trudności z czytaniem/pisaniem/konwergencją wizualną.
Istnieje kilka możliwych powodów, dla których dziecko nie jest obciążone. Hipotonia lub niski ton utrudniają dziecku poruszanie się pod wpływem grawitacji. Ponadto, niektóre dzieci, które nie mają wystarczająco dużo czasu na brzuszek, nie rozwijają podstawowej siły, która jest potrzebna. Niektóre dzieci uczą się chodzić dopiero w wieku około 16-18 miesięcy, chociaż mieści się to w dolnych granicach typowego zakresu.
Oto kilka prostych czynności, które mają zachęcić dziecko do noszenia ciężarów. Aby pomóc we wzmocnieniu delikatnie odbijać córkę na dużej piłce do ćwiczeń. Trzymaj ją nisko na biodrach i przesuwaj ciężar ciała na boki i z powrotem do przodu, gdy ona odbija się. To wymaga od niej pracy mięśni rdzenia do “prawo” jej ciało w przestrzeni. Umieść ją na mniejszej piłce na brzuszku i obróć ją do przodu i do tyłu. Zachęcaj ją, aby położyła ręce na podłodze, a następnie przetoczyć ją z powrotem na nogach lub kolanach i zachęcić ją do utrzymania wagi w każdej pozycji. Umieść ją w pozycji kolanowej nad nogą i zachęcaj ją do zabawy w trakcie przenoszenia ciężaru i sięgania. Użyj małego pudełka lub stołu na tacy i umieść ją w pozycji klęczącej z dnem siedzącym z tyłu pięty (upewnij się, że jej dno nie spadnie między stopami). Podejdź do niej, aby uklęknąć i bawić się zabawkami lub sięgać po rzeczy. Usiądź jej na małym stołku lub pudełku, tak aby jej stopy dotykają podłogi w płaskiej pozycji, trzymać ją w rękach i praktyki pochodzące z siedzenia, aby stać i z powrotem do siedzenia. Używanie śpiewów, luster, zabawek i baniek są urządzeniami motywującymi.
Ocena przez fizjoterapeutę może być gwarantowana, aby dać Ci spokój ducha.
Dzieci rozwijają się w różnym tempie, na przykład ja nie chodziłam, dopóki nie skończyłam 18 miesięcy. U niektórych dzieci rozwój struktur nerwowych, które kontrolują równowagę i koordynację, trwa dłużej. Przypuszczam, że ona siedzi i czołga się? Jeśli tak, to prawdopodobnie jest to tylko kwestia czasu i oczekiwania na dalszy rozwój. Jeśli ona nie siedzi i nie raczkuje, to może warto umówić się z nią na wizytę u terapeuty rozwoju.
Nie spiesz się z tym. Będzie stała, kiedy będzie chciała, chyba że masz jakieś powody, aby sądzić, że są powody fizjologiczne, po prostu pozwól jej być.
Mamy łóżeczko z kratami na i nasza miłość stoi na podłodze i próbuje dostać się do zabawek na ich pościeli, mogą zobaczyć w środku i są kraty, aby trzymać.
Ale nie sądzę, aby był jakiś szczególny powód, aby je popędzać; chodzenie w bardzo młodym wieku nie zagwarantuje im olimpijskiego medalu w biegu - ale będzie to oznaczało, że będziesz za nimi gonił wcześniej niż mógłbyś to zrobić!
Mam 13-miesięczną córkę, która siedzi doskonale od około 6 miesięcy, ale odmawia czołgania się, chodzenia, a nawet stania przy meblach lub przy moim wsparciu.
Niedawno miała roczną wizytę u lekarza, który doradził mi, że nie ma się czym martwić, o ile rozwija się prawidłowo w inny sposób (tzn, ) i że powinnam dać jej czas do 18 miesięcy na znalezienie jej stóp, ponieważ do tego czasu nie można jej skierować na żadne badania itp.
Miałam tę wizytę u mojej starszej pięciorga dzieci, więc jestem całkowicie zadowolona z jej porad i myślę, że powinnaś porozmawiać z tą osobą, która najprawdopodobniej powie to samo pod warunkiem, że nie ma innych obaw.
Nie pozwól, aby opinie innych rodziców lub rozwój innych dzieci przesłoniły Ci myślenie, że Twoje dziecko powinno robić pewne rzeczy w pewnym wieku, wszystkie są inne i zrobią to w swoim czasie!
Pchanie spacerowiczów aktycznie opóźnia chodzenie. Dziecko nie balansuje samo i zamiast spędzać czas na raczkowaniu, co pomaga rozwijać równowagę w naturalny sposób, spędza czas polegając na zabawce do pchania, wózku lub chodziku. Najlepszym sposobem na zachęcenie dziecka do chodzenia jest danie mu dużo czasu na brzuszek. Nie pomagaj im siadać, pozwól im to rozgryźć, gdy będą gotowe i rozwiną dostatecznie dużo mięśni. Jest tam mnóstwo informacji o tym, jak bardzo te rekwizyty są szkodliwe dla naturalnego rozwoju dziecka. .
Czytałem z artykułu Parenting.com’s Learning to Walk - http://www.parenting.com/article/learning-to-walk , że zakres dla dziecka do rozpoczęcia chodzenia może być około 9 do 18 miesięcy. Niektóre dzieci mogą już zacząć chodzić, gdy osiągną swoje pierwsze urodziny, ale są też dzieci, które potrzebują trochę czasu, zanim będą mogły chodzić. Co ciekawe, są nawet dzieci, które nigdy nie czołgają się i nie chodzą prosto ze stania od chodzenia. Każde dziecko różni się poziomem zaawansowania. Tak długo, jak widzisz, że Twoje dziecko próbuje się tarzać, wchodzić po schodach za pomocą rączek lub próbować chodzić z krabem, są to pozytywne oznaki, że może chodzić wcześniej. W artykule napisano również kilka sugestii na temat tego, jak możesz zachęcić swoje dziecko do chodzenia.
Obie nasze córki pokochały swojego Wesołego Skoczka. To dla nich ogromna frajda odbijać się w górę i w dół, a one już od najmłodszych lat przyzwyczajają się do wyprostowanej postawy i używania nóg.
Nie wiem, jaki jest rozmiar Pani córki i czy nadal jest dla niej odpowiedni (mój pierwszy raz zatrzymał się trochę ponad rok), ale może warto się nad tym zastanowić.
Więc teraz mogę odpowiedzieć za moją córkę, która ma 14 miesięcy i może chodzić kilka kroków przed utratą równowagi. To, co dla niej zrobiliśmy, aby ją zachęcić, to kupiliśmy jej wózek dziecięcy z lalką. Powiedziałabym, że już po 7 miesiącach mogła stać i trzymać się go bez ryzyka upadku (ponieważ ten wózek nie toczy się jak prawdziwy wózek) i pchać go po całej podłodze (drewnianej), mimo że nie była blisko chodzenia. Nie starała się wstać inaczej, aby włączyć trzymanie na kanapach lub krzesłach, ale to pozwoliło jej na uzyskanie wrażenia i motywacji do chodzenia, które miały przyjść znacznie później.
Czy twoja córka chodzi do przedszkola lub ośrodka dla dzieci w wieku przedszkolnym? Zazwyczaj mają miękkie “kształty”, które można wspólnie popychać, aby stworzyć mini tor przeszkód do wspinania się/pełzania. Mogą one pomóc, ponieważ pomagają w budowaniu siły górnej części ciała i zachęcają malucha do stania. Można też spróbować położyć ciekawe przedmioty na kanapie, aby zachęcić malucha do wspinania się na nią.
Mój syn przeszedł od czołgania się do stania i chodzenia później, to jest jak 15 miesięcy. To, co mu to zrobiło, to zabawa wokół innych dzieci w podobnym wieku, które nauczyły się chodzić. Podobno chciał chodzić, żeby móc bawić się ze swoją małą grupą zabawową. Próbowaliśmy trzymać go za ręce podczas stania i chodzenia, próbowaliśmy trzymać go za krawędź przedmiotów, takich jak sofa i niskie stoliki i wszelkiego rodzaju rzeczy, ale w końcu nie przekonaliśmy go, żeby przestał się czołgać, żeby stać i chodzić, przekonał się sam.
Mam też problemy z moją 14-metową córką. Czołga się bardzo dobrze i dostała tego “klepnięcia w dół”, gdy miała 10 miesięcy. Bardzo dobrze radzi sobie z chodzeniem po stoliku do kawy tak długo, jak długo się go trzyma (całkiem dobrze radzi sobie tylko z jedną ręką), a także z pociągiem pchającym Kubusia Puchatka, który uwielbia i będzie chodził z jednego pokoju do drugiego tak długo, jak się go trzyma. moja mama kupiła parę butów, które mają pomóc w utrzymaniu równowagi podczas nauki. Wygląda na to, że dobrze sobie radzą, ale chciałabym też, żeby stanęła boso. Słyszałam o kilku rzeczach, które rodzice zrobili, aby pomóc również swoim dzieciom.