Moja żona chce mieć dziecko homoseksualne

Zdecydowanie sugerowałbym jakąś terapię dla par, zanim przyprowadzisz dziecko do tej sytuacji. Pracowałam w klinice terapeutycznej i widziałam rezultat nadmiernego/nierozsądnego macierzyństwa (i ojcostwa). Twoja żona musi zmierzyć się z własnymi problemami, zanim spróbuje ponownie zatrudnić dziecko, aby pasowało do jej programu.

Może mam na ten temat jakąś ekspertyzę, jako ktoś, kto wychował jedno proste i dwoje dziwnych dzieci…

Nie ty o tym decydujesz. Ona też nie. Tak, naprawdę możesz spróbować nie przesadzać z płcią swoich dzieci, jak je wychowujesz. Ale to ma zbyt mały wpływ na to, kim są. Ich osobowość i tożsamość potwierdzi się bardzo wcześnie. W przypadku silnych, oczywistych cech (np. rączka, czy moje środkowe dziecko INTJ nalegające na to samo, co jego rodzeństwo), najprawdopodobniej zobaczysz je, gdy będą jeszcze dość aseksualnymi maluchami. Mniej oczywiste cechy, takie jak tożsamość i seksualność, mogą zająć trochę czasu, aby zauważyć, ale wszystkie wskazówki są tam od urodzenia też.

Na przykład, moje dwie córki od wczesnego wieku wyraziły bardzo różne tożsamości płciowe. Starsza z nich zawsze bardziej interesowała się apingiem brata, a dziś nosi sukienki tylko wtedy, gdy jest zmuszona. Ona identyfikuje się jako bi-kobieta, ale odrzuca ubiór i role społeczne, które mają z nim iść (np.: nosi krawat i marynarkę do kościoła). Jej młodsza siostra zawsze bardziej interesowała się swoją matką. Teraz nosi sukienki, jest naprawdę w makijażu i identyfikuje się jako kobieta panseksualna. Ich starszy brat jest całkowicie hetro-normalny. Wszystkie trzy zostały wychowane tak samo.

Wrócić do swojej sytuacji, nie chcąc wychowywać ich płciowo jest chwalebne (i szczerze mówiąc dość powszechne w dzisiejszych czasach). Nie wychowuj ich, żeby się wstydzić kim są Jeśli twoje dziecko chce lalki, kup im lalki. Jeśli dziecko chce lalki, kup im (nierealne!) broń zabawkową. Jeśli tego nie zrobisz, i tak zrobią je tylko z rzeczami domowymi. Będą one tym, kim będą.

Ale oznacza to również, że nie możesz celowo wychowywać dziecka-burzyka, aby było dziwakiem. Mogą być sprzymierzeńcem, ale będą tym, kim będą. Jeśli naprawdę, naprawdę chcesz wychować dziecko queer, nie mogę nakłaniać Cię wystarczająco mocno do rozważenia adopcji (lub wychowania). Dzieci queer są wyrzucane z domów każdego roku w tysiącach .

Dzieci to nie są komputery, które rodzice mają do zaprogramowania. Wychowanie ich jest bardziej jak zasadzenie przypadkowego nasienia, które podarował ci jakiś facet z dużą białą brodą. Możesz je zasadzić i pielęgnować, dać im najlepszą żyzną glebę, jaką znasz, ale to, w co wyrosną, nie jest twoją decyzją. Może stać się kwiatem, albo drzewem dla wszystkich, których znasz. Po prostu rób, co w Twojej mocy, kochaj ją i przygotuj się na zdumienie tym, co zakwitnie.

Czy moja żona przesadza czy się mylę?

Nie sądzę, że się mylisz. Wydaje się rozsądne - a nawet godne podziwu - wychowanie dziecka zachęcającego do wszelkich korzystnych dla niego zainteresowań, niezależnie od stereotypu płci. (Mówię, że korzystne, ponieważ niektóre zainteresowania nie są, np. zainteresowanie eksperymentowaniem z narkotykami we wczesnym okresie dorastania)

Jeśli Twoja żona naprawdę chce mieć dziecko homoseksualne, to jest co najmniej inne. Wydaje się, że nie kocha dziecka za to, kim jest. To tak jakby zawsze chcieć mieć córkę, a mając tylko synów, starać się wychować jedno jako córkę.

Jak mogę poradzić sobie z tą sytuacją?… Jak mogę podejść do tego tematu z moją żoną?

Jeśli nie możesz omówić tego z żoną w sposób, który pozwoli na osiągnięcie zadowalającego kompromisu, czas na terapeutę. Może ona być bardziej otwarta na gejowskiego terapeutę, a przynajmniej na terapeutę, który zajmuje się problematyką płci nastoletniej. Być może będziesz musiał naprawdę dużo zapytać przed znalezieniem idealnego terapeuty, ale wydaje się, że to dość krytyczna kwestia, jeśli Twoja ocena jest poprawna.

Musisz to wypracować zanim będziesz miał dziecko. Weź pod uwagę, że jeśli “dostaniesz piekielne bicie słowne” za każdym razem, gdy będziesz zachowywać się w stosunku do niej lub do innych osób nawet nieco inaczej, Twoje dzieci mogą otrzymać takie samo leczenie. Możesz chronić siebie i pocieszać się rozumowaniem, a może nawet dystansem. Dziecko nie może.

Zamierzam zająć nieco silniejszą pozycję niż większość innych ludzi tutaj. Mam na myśli politykę bycia miłym i po prostu obiektywnie opisując powagę sytuacji.

Istnieją dwie ogromne czerwone flagi, że może być bardzo nierozsądnie mieć dziecko z tą osobą (przynajmniej dopóki ona ma takie pragnienia). Potrzebujesz więcej informacji na temat jej przekonań, zanim będziesz skłonny zajść w ciążę, ponieważ brzmi to tak, jakby zachowywała się w sposób, który jest bardzo psychologicznie szkodliwy dla jej dzieci.

Wychowanie dziecka w taki sposób, w jaki je opisujesz, poprzez akceptowanie go za to, kim jest, nie spychanie go do ról płciowych, i kochanie go bez względu na jego orientację są godne pochwały. Dokładnie tak powinieneś wychowywać swoje dzieci.

Sam komentarz “post-gender” nie jest zbyt niepokojący, ponieważ łatwo jest go rozsądnie zinterpretować jako pozwolenie na bycie tym, kim są, bez względu na stereotypy dotyczące płci. Ale w kontekście tego, że chcesz sprawić, aby dziecko miało również szczególną orientację? Brzmi to jak znak, że Twoja żona nie zaakceptowałaby dziecka, które w dużej mierze odpowiada normom płci, nawet jeśli jest to tylko ich preferencja (co często będzie miało miejsce).

Nie sądzę, że muszę się zastanawiać, dlaczego zmuszanie ludzi do określonej orientacji jest złe. Jestem całkiem pewien, że bierzemy to za pewnik po tym, jak zobaczyłeś katastrofę gejowskiej terapii konwersji.

Najważniejsze jest to, że musisz zrozumieć, w co twoja żona naprawdę wierzy i czego chce; brzmi to tak, jakby jej obecne przekonania były takie, że nie powinna mieć dzieci i mogłaby wyrządzić wielką szkodę psychiczną, gdyby to zrobiła. Zdecydowanie zgadzam się z sugestią, aby przed założeniem rodziny udać się do terapeuty małżeńskiego lub rodzinnego. Należy docenić powagę tej sytuacji, ponieważ może ona doprowadzić albo do zakończenia małżeństwa, albo do sprowadzenia dziecka do domu z wyjątkowo agresywną psychologicznie matką. Nie zaprzepaszczaj dobrego samopoczucia swoich przyszłych dzieci dla małżeńskiej harmonii. Nie wyciągaj jednak wniosków: najpierw zrozum, że jest to problem, a jeśli tak, to nie idź na kompromis, ponieważ jest to całkowicie niedopuszczalny sposób wychowywania dzieci.

O rany, to skończy się łzami.

Najpierw musisz zrozumieć, potem możesz się kłócić.

Proponuję przedyskutować z żoną masę dokumentacji (artykuły, posty w mediach społecznościowych, ankiety, itp.) o tym, jak rodzice próbowali (i nie udało im się) wymusić na swoim homoseksualnym potomstwie “normalną” seksualność.

Proszę zrozumieć: Nie zamierzam, żebyś wskazywała i mówiła “widzisz, to nie działa”; ale zapytaj ją o jej opinie w tej sprawie: Jak ona się czuje, próbując narzucić ten poziom kontroli? Jak ona interpretuje wyniki? A szczególnie: Jeśli to często nie wydaje się “działać” (lub jest “chrześcijańską rzeczą do zrobienia”, lub “złą”, lub jakąkolwiek motywacją), dlaczego przeciwko miałoby się różnić? Jak przeciwieństwo miałoby się różnić?

Nie mów tak naprawdę, nie mów tego jako “to nigdy by się nie udało”, ale jako prawdziwe pytanie.

Dlaczego jest to dla niej tak ważne? Jak by się czuła, gdyby Twoje dziecko stało się heteroseksualne? Powinna przynajmniej przygotować się na ryzyko (w swojej perspektywie) porażki.

Caveat: Nie mam też pojęcia, co oznacza “post gender” w rzeczywistości, w której nie przekształciliśmy się (jeszcze) w aktualną formę życia bez płci. Ja też mam wielu(?) nieheteroseksualnych przyjaciół i staram się nauczyć moje dzieci postrzegać seksualność tak samo jak leworęczność czy praworęczność: większość z nich jest taka, niektórzy są tacy, w każdym razie jest to naturalne i nic wielkiego.

Myślę, że to bardzo okropny pomysł. Nawet zestaw pomysłów.

Gender-less/Post Gender

To jest po prostu głupie. Teraz nie mówię, że wszyscy muszą być ograniczeni przez istniejące stereotypy, ale nie bez powodu są one stereotypami. Chłopcy i dziewczęta są inni. Nie można ich zmusić, żeby mieli jeden rozmiar, który pasuje do każdej formy. Nie powinno się ich podrabiać do żadnej formy. Ale cała koncepcja gender-less jest po prostu zła. Pozwól, że wytłumaczę, jeśli twój chłopak lubi gotować, to na pewno go pielęgnuj. Jeśli on nienawidzi gotować, to może musisz mu pokazać, jak robić gorące kieszenie, gdy jest wolny. Ale nie powinnaś go zmuszać do żadnej roli, żeby osiągnąć cel “gender less”. W rzeczywistości, może to być niebezpieczne. My, chłopcy, przechodzimy przez fazy agresji i dominacji, które musimy nauczyć się wyrażać i kontrolować w akceptowalny społecznie sposób.

Chodzi o to, że stereotypy dla chłopców i dziewcząt istnieją jako ewolucja społeczna z naszej przeszłości i nie należy ich ignorować, ale nie należy również zmuszać do tego problemu. Jeśli nie wierzysz w tradycyjne role płci, pokaż to na przykładzie. Ale chłopcy i dziewczęta są inni, próbują udawać, że nie zostawią dziecka niezdolnego do radzenia sobie z sytuacjami, gdy się zestarzeje.

Nie mówię tego dobrze, ale zasadniczo “post gender” nie jest celem, do którego warto dążyć. Zamiast tego staraj się być szczęśliwy, zdrowy, bezpieczny i pewny siebie.

Dziecko homoseksualne

Ok, wow, po prostu wow. Zatrzymaj plan posiadania dzieci teraz! Nie żartuję, nie bawię się, nie mówię tego dla wartości szokowej. STOP. Weź się na terapię, może jakieś zajęcia z rodzicielstwa. Jeszcze raz, jeśli dziecko skończy jako homoseksualista, to jedna rzecz. Nigdy bym nie sugerował, że próbujesz zmienić orientację seksualną w ten czy inny sposób. Musisz zdecydować o swoich wartościach i tym, co chcesz przekazać swoim dzieciom, ale zmuszanie ich w ten czy inny sposób (hetero czy homo) jest cholernie bliskie nadużycia i prawdopodobnie powinno być uznane za nadużycie. Zasadniczo planujesz mieć dziecko, aby móc je maltretować.

Musisz zaangażować siebie i swojego partnera do poradnictwa. Powinieneś porozmawiać o tym ze specjalistą. Musisz wziąć udział w zajęciach z rodzicielstwa (każdy z nich powinien wziąć kilka).

Ogólna zasada

Wiem, że fajnie jest patrzeć w przyszłość i mówić: “Oh, to byłoby miłe”, ale nie masz pudla, masz dziecko. Przez pierwsze, nie wiem, 2 dni, mogą robić dokładnie to, co myślisz, że zrobią, ale od tego momentu, przez resztę życia, będą robić to, co zamierzają zrobić, a ty dostaniesz radość, po prostu trzymając się na jazdę. Pewnie, że możesz zasugerować obcięcie włosów przez pierwsze 8 lat, ale mogę cię zapewnić, że do drugiego lub trzeciego dnia będziesz zmieniał pieluchę, a oni będą robić kupę w nowej pieluszce. Potem ty ją zmienisz, a oni znowu zrobią kupę. Do czwartego dnia będziesz przysięgał, że robią to celowo.

Nie możesz zmusić swoich dzieci do niczego. To jest tajemnica. Możesz sugerować i przekonywać, ale od tego pierwszego dnia do końca życia, nie masz nad nimi kontroli. Nie możesz zmusić ich do takiej czy innej rzeczy. Musisz je tylko zaakceptować.

Jak już zostało powiedziane, nie możesz sprawić, by dziecko było homoseksualne. Jest to tak samo szkodliwe, jak dążenie do tego, aby dziecko homoseksualne było heteroseksualne. Nie możesz decydować o seksualności dziecka, a próby zrobienia z niego tylko krzywdę emocjonalną. Jeśli chcesz wychować dziecko homoseksualne, przyjmij je! Wiele osób potrzebuje domów z rodzin wspomagających, nie jest trudno adoptować dziecko i to im pomoże.

Jeśli chodzi o rodzicielstwo neutralne pod względem płci, brzmi ono cudownie w teorii, w praktyce nie tak bardzo. Dziecko nigdy nie powinno być wychowywane z oczekiwaniem, że zmieści się w normie płci, powinno być zachęcane do zabawy z tym, z czym chce się bawić, czy to lalkami lub samochodami, czy czymś innym, co nie pasuje do normy płci, i cieszyć się kolorami, czy to różowymi, czy niebieskimi. Chłopiec powinien być wychowywany tak, aby był świadomy swoich emocji i miał swobodę ich wyrażania, tak jak dziewczynka powinna być wychowywana tak, aby nie bała się pobrudzić lub być aktywna fizycznie. Dzieci powinny być zachęcane do bycia kimkolwiek są, bez względu na ich płeć fizyczną i swobodnie narażone na działania i opcje związane z obiema normami płci.

Jednak próba ukrycia płci fizycznej dziecka zrobi o wiele więcej szkody niż pożytku! Rozumiem tę koncepcję, teoretycznie byłoby wspaniale powstrzymać kogokolwiek od stosowania ról płciowych wobec dziecka, ale w rzeczywistości to po prostu nie działa.

Na początek Twoje dziecko będzie znało swoją płeć fizyczną i zobaczy, że media i społeczeństwo oczekują czegoś od dziecka tej płci, więc prawdopodobnie nadal będzie narażone na prawie tyle samo społecznych stereotypów. dzieci wychowane w sposób neutralny pod względem płci zazwyczaj kończą z tą samą rolą płciową co ich płeć fizyczna i dość sterotypowe. Jak wiele z tego jest biologicznych (istnieją are bardzo rzeczywiste biologiczne czynniki tożsamości płciowej, które odgrywają znaczącą rolę w rozwoju płci) i jak wiele wynika z ich internacjonalizacji ról społecznych poprzez postrzeganie ich w odniesieniu do innych osób tej samej płci jest niejasne, ale w efekcie końcowym zwykle dorastają one z tą samą tożsamością płciową po całej tej pracy.

Jednak znacznie trudniej im się z tym pogodzić. Dzieci wychowywane w sposób neutralny pod względem płci częściej czują się skonfliktowane co do ról płciowych, częściej czują, że nie pasują do żadnej z tych ról, a nawet wyrażają obawę, że “nie mają racji” w potwierdzaniu swojej płci, mimo że starają się je wychowywać w sposób neutralny pod względem płci.

Cały ten czas spędzony na mówieniu dziecku, że nie powinno ono ujawniać swoich fizycznych cech płciowych, by uczynić swoją płeć winnym sekretu. Nie mogą wykształcić właściwej tożsamości płciowej, ponieważ mówi się im, że jest “źle” potwierdzać swoją płeć. Intencja jest dobra, ale powoduje tylko, że dziecko czuje, że coś jest nie tak z jego płcią/płcią, ponieważ nie może tego ujawnić, mimo że ludzie o to proszą, a to prowadzi do zamieszania później.

Podczas gdy chciałbym, aby społeczeństwo było inne, fakt wychowania dziecka neutralnego płciowo oznacza także stawienie czoła mobbingowi, zarówno dla Ciebie jak i Twojego dziecka. Powiem wprost, że to _nie powinno się zdarzyć, nie we właściwym i wyidealizowanym społeczeństwie, ale rzeczywistość to nie jest to społeczeństwo. Wychowanie dziecka neutralnego pod względem płci oznacza więcej tyranizowania dla tego dziecka, kiedy jest małe, i dla ciebie. Oznacza to, że musi ono przejść przez dyskusję, dlaczego nie może ujawnić swojej tożsamości. Oznacza to dodatkowy dramat i trudności emocjonalne spowodowane przez społeczeństwo, które nie wspiera tego, co jest usiłowane. To mogłoby być tego warte, gdyby korzyść dla dziecka była wystarczająca, ale nie widzę zbyt wielu rzeczywistych korzyści, które mogłyby to uzasadnić.

w końcu jaki jest najlepszy scenariusz wychowania dziecka neutralnego pod względem płci? Jeśli i tak będą transgenderowe, bez wątpienia pomoże im to w przejściu na płeć przeciwną, ale tylko niewielka część dzieci będzie transgenderowa, więc przez większość czasu nie będzie to istotne. Jeśli dziecko nie jest transpłciowe, to co zyskują na tej całej trudności? Teoretycznie jest tak, że czują się bardziej komfortowo demonstrując niepłciowe cechy, które w przeciwnym razie czułyby się źle wyrażając, ale jeśli po prostu zachęcasz dziecko do demonstrowania swoich cech bez ukrywania swojej fizycznej płci, zyskujesz tę samą korzyść bez wszystkich trudności związanych ze stylem życia neutralnym pod względem płci, oraz bez ryzyka pomylenia dziecka.

Krótko mówiąc, istnieje po prostu zbyt duże ryzyko, że dziecko będzie niepewne lub winne swojej płci/płci i zbyt małe korzyści dla większości dzieci, aby warto było to robić.

Jeśli chodzi o to, dlaczego Twoja żona tego chce, gdybym miał zgadywać, podejrzewałbym, że chce pokazać, że jest “pomocna” dla alternatywnych stylów życia i płci, co jest w porządku. To jest dobrze być wspierającym tych. Faktem jest jednak, że większość dzieci nie wyrośnie na nietradycyjną płeć/seksualność/ styl życia. Próba stworzenia środowiska, w którym dziecko może swobodnie wyrażać wszelkie nietradycyjne skłonności, jest dobra, próba oczekiwania lub zmuszania go, gdy jest mało prawdopodobne, że się pojawi, jest potencjalnie szkodliwa. jeśli nie zrobi się tego bardzo ostrożnie, ponieważ może to sprawić, że dziecko wypełni się winą za bycie tradycyjnym.

Sugeruję kilka rzeczy do zrobienia, aby rozwiązać to z żoną, w dodatku do tego, o czym już wspomniano. Po pierwsze, przedyskutujcie, w jaki sposób możecie wesprzeć zdolność dziecka do wyrażania nietradycyjnych predyspozycji bez potrzeby posuwania się do skrajności. Ustalcie plany, jak zachęcić dziecko, aby nie czuło się pod presją norm płciowych bez uciekania się do skrajności neutralnych płciowo. Na przykład można ustawić takie plany jak:

• Oryginalnie kupowanie zabawek tradycyjnie przeznaczonych dla obu płci, aby dziecko było narażone i mogło się nimi bawić; chociaż należy przejść do kupowania zabawek, które dziecko lubi, gdy się starzeje, aby to wyrazić.

• Zaplanuj sposób, w jaki dziecko ma być narażone na kontakt z osobami o nietradycyjnym stylu życia, w tym o odmiennej seksualności lub płci niż tradycyjny, aby pokazać, że są to opcje akceptowalne dla Twojego dziecka.

• Zaplanuj sposób rozmowy z dzieckiem, aby uniknąć narzucania stereotypów w rozmowie, np. uwzględnianie obu płci, kiedy mówisz o osobie teoretycznie zainteresowanej randkami, kiedy się zestarzeje.

• Zaplanuj ubieranie dziecka pod kątem płci -neturalnie. Oznacza to unikanie niebieskiego/różowego (lub umieszczania ich w nietradycyjnym kolorze), ale także stosowanie neutralnej płciowo fryzury i kontrolowanie, jaką biżuterię/ pierścionek noszą itp. Jeśli obca osoba nie jest pewna, jakiej płci jest dziecko, mało prawdopodobne jest, aby narzuciła dziecku stereotypy dotyczące płci. Jeśli obca osoba nie jest pewna, jaka płeć jest jej udziałem, prawdopodobnie nie narzucą dziecku stereotypów dotyczących płci. Twój utrzymanie nieznajomych zgadywanie bez dziecko uświadamia sobie że twój robi to, ale w żadnym punkcie jesteś ty wyrażać dziecko że ich płeć jest brudnym sekretem który no powinien ujawniać jeżeli pytający.

Punkt te przykłady jest pokazywać wszystkie sposoby ty możesz wychowywać dziecko w sposobie który no narzuca stereotypy płci bez potrzeby iść tak daleko jak ukrywać płeć dziecka, który może robić dziecku czuć się winny o ten płci. Jednak musisz zrozumieć, że Twoje dziecko zacznie wcześnie wyrażać swoją tożsamość i powinieneś przejść do wspierania tej tożsamości, w tym pozwolić mu wybrać, jak powinno wyglądać i jakimi zabawkami będzie się bawić, gdy tylko zacznie wyrażać swoje preferencje!

Omawiając takie cele na wczesnym etapie, możesz pokazać żonie, w jaki sposób może osiągnąć swój cel, jakim jest zachęcanie dziecka, bez posuwania się do takiej skrajności, która mogłaby wyrządzić mu potencjalną krzywdę, próbując przypadkowo wymusić pewne nietradycyjne skłonności, które nie istnieją u dziecka.

Z mojego doświadczenia wynika, że ludzie, którzy wyrażają takie życzenia, czasami robią to również dlatego, że chcą być postrzegani jako otwarci na inną seksualność/płeć. Innymi słowy, może nie chodzi tylko o wspieranie dziecka, ale również o to, by być postrzeganym jako otwarte na innych, aby przyjaciele wiedzieli, jak bardzo wspiera twoją żonę. Może to zabrzmieć surowo, gdy tak się mówi, podkreślam, że nie jest to w tym znaczeniu; nie jest to rzadka motywacja do działania, nawet jeśli zazwyczaj się do tego nie przyznajemy. Tak więc znalezienie sposobów na otwarte wspieranie ludzi o nietradycyjnych stereotypach/płciach innych może być użyteczne, a następnie próbowanie popychania dziecka w tym kierunku. Oznacza to takie rzeczy jak gejowska duma czy wolontariat z organizacjami charytatywnymi gejów/lesbijek/transów. www.volunteermatch.org to dobre miejsce, aby szukać takich organizacji. To może dać twojej żonie świetny sposób na zademonstrowanie swojego wsparcia, a także pokazać twojemu dziecku/dzieciom, jak bardzo się wspierasz, gdy się starzeje i widzisz pracę, którą wykonujesz.

Po prostu nie ma żadnej gwarancji na to, co dostaniesz dla dzieci. Jeżeli ludzie iść w dziecko robić z pomysłem że chcą x, y lub z wtedy są po prostu iść a, b lub c.

Ty wychowywasz twój dzieci tak dobrze jak ty możesz, znając w pełni dobrze że neither the dziecko lub the rodzic być kiedykolwiek iść perfect ale dla the odpoczynek ty być zostawiać the łaska los lub szansa (w zależności od twój punkt widzenia).

Właśnie fyi Madeleign Murray O,Hare wychowywać baptysta minister dla syn, właśnie stawiać ono wszystko w perspektywie.

Uśmiechnąłbym się i skinął głową.

Twoja żona nie wie jeszcze zbyt wiele o dzieciach.

Jeśli miałaby zapewnić idealne środowisko do picia kawy na filiżankę herbaty, wlewając ją do filiżanki, to nadal byłaby to herbata. I jakoś twoja żona myśli, że coś tak prostego, jak zmiana herbaty na kawę, będzie działać na coś tak nieskończenie złożonego, jak osoba.

Ona nie może już zmienić osobę w coś, co nie jest, dając mu odpowiednie ubranie kolorowe, niż ona może zmienić herbatę na kawę, wlewając go do filiżanki kawy.

Wystarczy mieć dziecko. Ona nie może go zmienić i nie może zrobić krzywdy. Szybko przekona się, że dziecko to wyjątkowa osobowość, znacznie głębsza niż zabawki, które są mu dostarczane.

Uśmiechnij się i przytaknij.