Gdy nadchodzi lato, moja nastoletnia córka zaczyna nosić szorty o rozsądnej długości.
Co powinnam zrobić, gdy nastoletni chłopcy w jej wieku oblegają ją oglem?
Czy powinnam ich poprosić, by przestali, czy pozwolili im być?
Muszę przyznać, że oblegałam inne dziewczyny, gdy byłam w ich wieku.
Should I ask them to stop or let them be?
You should probably not involve yourself directly.
It’s your daughter who has to decide whether she feels uncomfortable, and whether to address that feeling by confronting the boys in question. Nie przyniesie jej to nic dobrego, jeśli rozwiążesz dla niej problemy, których sama musi się nauczyć radzić sobie z nimi.
To, co _możesz zrobić, to porozmawiać ze swoją córką. Zapytaj ją, jak się czuje dzięki uwadze chłopców. Jeśli uważasz, że jest to niestosowne, omów to z nią. Jeśli zapyta, jak sobie z tym poradzić, zaproponuj jej różne sposoby działania i omów je z nią. Upewnij się, że wie, gdzie narysować linię (którą sama musi określić - nie możesz tego zrobić za nią), a następnie obroń tej linii, gdy ktoś ją przekroczy. Wymaga to pewności siebie, więc wszystko, co robisz, aby ją wzmocnić, jest krokiem we właściwym kierunku (a zajmowanie się problemami dla niej wcale nie pomaga w budowaniu pewności siebie).
Co więcej, prawdopodobnie nie spodoba jej się, jeśli zaangażujesz się bezpośrednio, zwłaszcza jeśli zna chłopców, którzy na nią patrzą i nie widzi ich jako kompletnych szarpnięć. To może być nieco upokarzające dla niej, aby tata działał jako jej obrońca, kiedy nie jest to konieczne w jej opinii.
Muszę przyznać, że robiłem ogle u innych dziewczyn, kiedy byłem w ich wieku
Nastoletni chłopcy i mężczyźni są podłączeni, aby znaleźć nastoletnie dziewczyny piękne. Oto druga strona medalu: To, co odnosi się do twojej córki, dotyczyłoby również twojego nastoletniego syna, gdybyś go miał. Gdybyś widziała, jak patrzy na dziewczynki w sposób, który uważasz za niewłaściwy, musiałabyś z nim o tym porozmawiać.
Spojrzenie na piękne dziewczynki to prawdopodobnie coś, do czego większość nastoletnich chłopców czuje się zmuszona, ale są pewne sposoby, które są bez szacunku i poniżające, a inne, które nikogo nie skrzywdzą, i możesz zacząć uczyć tego już małe dzieci, gdy wskazują na ludzi, którzy je fascynują. Nie trzeba ich karać za znalezienie kogoś innego, kto ich fascynuje, ale trzeba im wyjaśnić, że istnieją różne sposoby wyrażania tej fascynacji, niektóre z nich są bardziej akceptowalne niż inne.
Chciałbym zwrócić uwagę na krótką część odpowiedź Pascala , mianowicie, że jako rodzice możemy mieć córki, ale możemy mieć synów, a oni również potrzebują edukacji. Co się stanie, jeśli córka nie będzie czuła się komfortowo, ale nie będzie chciała konfrontacji z tłumem chłopców lub mężczyzn? Jest tylko tyle, co jest w jej mocy (lub w twojej mocy) - zobacz inne odpowiedzi, aby uzyskać sugestie.
Odpowiadam na to pytanie każdemu, kto ma syna. Musimy nauczyć naszych synów, aby nie czynili kobiet (lub ludzi) zbytnio nie niewygodnymi , ani nie redukowali kobiet (lub ludzi) do przedmiotów seksualnych.
Jak to zrobić to cała inna sprawa. Odpowiedź jest prawdopodobnie połączeniem modelowania dobrego zachowania, wyraźnej rozmowy z dzieckiem, wskazywania dobrych i złych przykładów, bycia szczerym, budowania zaufania, praktykowania empatii i pozwalania im na samodzielne rozwiązywanie problemów. Ale ja nie mam odpowiedzi.
Facet z dwoma nastoletnimi córkami tutaj. Myślę, że wiele zależy od charakteru uwagi.
Jeśli jest agresywny, i niechciany przez dziewczynę, to na pewno wkroczyć. Jak wspomniano w wielu odpowiedziach, szczególnie chłopcy (ze względu na ich wrodzoną przewagę kulturową i fizyczną, szczególnie w grupach) muszą być nauczani szacunku dla innych. Jeśli ich rodzicom nie udało się wykonać tej pracy, to reszta z nas powinna się do niej przyłączyć.
Jeśli jednak nie jest agresywna ani nie okazuje braku szacunku, a ona nie czuje się z tym niezręcznie, to szczerze mówiąc istnieje duża szansa, że poziom uwagi był jednym z jej celów przy ubieraniu się w ten sposób. Jeśli więc nie czuje się przez to niezręcznie lub nie jest przez to zagrożona, to każda reakcja z twojej strony jest po prostu twoją terytorialnością. Nadmierna reakcja może sprawić, że będzie czuła się niekomfortowo z własnym ciałem podczas przebywania wokół ciebie. Ona potrzebuje trochę przestrzeni, aby zbadać swoją własną moc, a twoja obecność powinna być bezpiecznym miejscem, aby to zrobić.
“Czy powinienem poprosić ich o strzymanie czy** pozwolić im być**? Muszę przyznać, że robiłem ogle u innych dziewczyn, gdy byłem w ich wieku.” Prawdopodobnie dlatego, że uważasz, że to jest nieprawidłowe, a dalej prawdopodobnie dlatego, że uważasz, że seksualność Twojej córki jest czymś, co czujesz potrzebę ochrony do “właściwego” czasu.
Ale Twoja córka przechodzi w dorosłość. Czas “odpowiedni” będzie wcześniejszy, niż Pani/Pan sądzi. Kiedy była twoją małą córeczką, trzymałaś ją na smyczy, ale teraz nadszedł czas, aby zacząć rozluźniać swój chwyt, aby mogła nauczyć się dbać o siebie. Ale jak we wszystkim, jeśli nadal będziesz trzymać się zbyt blisko, ona będzie się buntować lub niechęć, ale jeśli puścić ją całkowicie ona może się zranić. To jest codzienna równowaga bycia rodzicem.
Więc niech chłopcy ogle, nie jesteś za nich odpowiedzialny. Niektórzy z nich mogą nawet napisać komentarz do twojej córki. Pozwól jej się tym zająć i zapytaj ją o to. Dajcie radę, kiedy wyda się otwarta. Na pewno powinieneś chronić swoją dziewczynę przed poważnym niebezpieczeństwem. Ale to są te wody, których Twoja córka musi się nauczyć nawigować.
Ogromna ilość zależy od relacji między Tobą i Twoją córką (oraz innymi rodzicami/znacznymi dorosłymi, jeśli tacy są).
Może czuć się kontrolowana i komfortowo. Może testować wodę. Może czuć presję rówieśników (a jeśli tak, to może, ale nie musi, uznać to za problem). Może być zestresowana, jeśli to, co najlepsze w problematycznej sytuacji. Może być chętna do dyskusji, zakłopotana, nie wierzy, że zrozumiesz. Może mieć rację, nawet jeśli jest zła, lub złą, nawet jeśli jest dobra (dobra/nie dobra dla niej i w jej wieku vs. absolutnie i beznamiętnie dobra/nie dobra). Ważne może być, aby uspokoić lub otworzyć temat, lub też może być ważne, aby stanąć z boku i dać jej miejsce na długi czas samemu. W jej grupie rówieśniczej mogą istnieć inne sposoby radzenia sobie z tym tematem niż te, które można by na nią naciskać, a które by jej pomogły. Zastanów się, czy she tego potrzebuje, czy to jest to, że you czujesz potrzebę, aby to powiedzieć.
Mówię to, aby spróbować i podkreślić, jak nikt inny nie może powiedzieć “jednej właściwej odpowiedzi”, która jest dla niej, na razie. To możliwe, że ty też nie możesz. Czy dałbyś sobie radę, gdyby tak było?
Nie robienie niczego jest najtrudniejszą rzeczą i w niektórych przypadkach jest słuszne, w innych złe. Ale często, nawet jeśli ma rację, jest to bardzo trudne do zrobienia, ponieważ często czujemy, że “musimy coś zrobić”. Musisz więc pamiętać o tej potrzebie, na wypadek gdybyś ją odczuwał, ale na razie nie jest to właściwe. (Przypomnij sobie starą piłę o reakcjach polityków i liderów biznesu na nagle dostrzegany problem - “Coś trzeba zrobić! To jest coś. Więc musimy to zrobić!”)
To powiedziawszy, i nie wiedząc nic o żadnym z was, powiedziałbym, że kluczową rzeczą może być świadomość, że wielu ludzi - nawet jeśli na wpół lubiący uwagę - czasami chciałoby, aby nie było tak jak było.
To także może być nie tylko z przyjaciółmi i kiedy jesteście w pobliżu, może to być inny kontekst - widziałem ludzi uwięzionych na przystankach autobusowych, którzy nie wiedzieli wygodnie i bezpiecznie jak powiedzieć obcemu człowiekowi nalegającemu na dialog, że nie chce z nim rozmawiać, i to jest sytuacja, która powinna dotyczyć każdego, ponieważ nie jest niejednoznaczna.
Z tego powodu, jeśli nic innego, to jest warte rozważenia, czy coś powiedzieć. Ale wszystko, co powiedziałem powyżej, może to zaciemnić - może nie być w tej chwili, albo w tej sytuacji, albo tej konkretnej córki, albo w określony sposób lub w określonym czasie, albo może nie być słyszane tak, jak tego chcesz w waszym związku. To bardzo indywidualne.
Jeśli uważasz, że coś powinno zostać powiedziane, nie spiesz się z tym i zastanów się mocno. Jeśli to prawda, może powiedz jej, _bez szczególnej wzmianki o jakimś konkretnym incydencie, że może znaleźć ludzi, którzy zwracają jej uwagę lub są nachalni i nie wiedzą jak sobie z tym poradzić lub co zrobić, jeśli nie chce powiedzieć im agresywnie, by odeszli, ale nie czuje się też całkowicie komfortowo. Jeśli tak, są rzeczy, które ona może zrobić i chętnie byś jej pomógł, teraz lub kiedy tylko będzie to przydatne.
Jeśli oni tylko patrzą i są dyskretni, to nie sądzę, że powinieneś nic z tym robić.
Jeśli oni komentują, gwiżdżą lub w inny sposób okazują brak szacunku, to prawdopodobnie powinieneś interweniować.
Nie powinieneś grać białego rycerza. Twoja córka musi się tego nauczyć, aby sobie z tym poradzić. Może to kontrolować, nosząc nie za krótkie spodenki (mam na myśli to , wszystko, co obejmuje więcej niż to, najprawdopodobniej w dzisiejszych czasach pozostanie niezauważone) i zachowując się dyskretnie. Jeśli będzie ona wyświetlać język ciała, który mówi, że nie jest zainteresowana ani tymi chłopcami, ani uwagą, jaką jej poświęcają, jeśli zachowa się w sposób asertywny, podchwycą to i zostawią ją w spokoju.
Prawda jest taka, że wiele dziewcząt tak naprawdę chce tej uwagi, mimo że mówią, że jej nie chcą, a mimo to zachowują się w sposób, który sprawia, że faceci je zauważają. Może być kuszące dla Twojej córki, aby poświęciła sobie tę uwagę, to zupełnie normalne, ale na Twoim miejscu powiedziałabym jej, że uroda nie trwa wiecznie, więc nie powinna czuć się zbyt komfortowo, ani budować wokół niej poczucia własnej wartości.
Muszę przyznać, że gdy byłam w ich wieku robiłam ogle u innych dziewczyn
Karma to zabawna rzecz, czyż nie?
Można pytać, ale nie muszą się zatrzymywać; IANAL, ale z tego co wiem ogladanie dziewczyn nie jest przestępstwem (choć jestem pewien, że wielu ojców nastoletnich dziewczyn chciałoby, żeby tak było :))). W zasadzie jest to całkowicie poza waszą kontrolą i każda próba kontrolowania tego może doprowadzić do konfliktu, który może bardzo szybko ulec eskalacji: nastoletni chłopcy, zwłaszcza ich grupy, nie lubią być konfrontowani i karani.
JEŚLI Twoja córka czuje się niezręcznie z uwagą, jaką poświęca swojemu poczuciu mody, to jedynym możliwym do zastosowania rozwiązaniem jest ubieranie się skromniej.
JEŚLI czujesz się niezręcznie z uwagą, jaką otrzymuje, kiedy jest z Tobą, to możesz po prostu poprosić ją, aby ubierała się skromniej, kiedy jest z Tobą publicznie.
Operacja nie powiedziała dokładnie, w jakim wieku jest jego córka. Dla młodszych nastolatków na pewno byłbym bardziej bezpośrednio zaangażowany w taką sytuację. Ale na pewno ważne jest, aby zacząć ich szkolić (jeszcze przed nastolatkami), jak radzić sobie z tymi sytuacjami na własną rękę. Zanim ich 17 czy 18 lat będą w stanie poradzić sobie z większością sytuacji bez twojego udziału.
Podsumowując… zacznij uczyć ich, kiedy będą młodzi, jak radzić sobie sami, a następnie w miarę ich rozwoju i uczenia się, daj im przestrzeń do ćwiczenia tych umiejętności w twojej obecności. W ten sposób wiedzą, jak sobie radzić, gdy nie ma Cię w pobliżu.
To samo dotyczy wielu innych sytuacji rodzicielskich… To w zasadzie nasza praca jako rodziców, aby uczynić siebie niepotrzebnymi… :D
Na pewno pozwolę mu się ześlizgnąć i pozwolę twojej córce się tym zająć w razie potrzeby. Rozumiem sytuację, gdy ktoś prosi ciekawski typ, aby się na niego nie gapił, ale mówienie czegoś w rodzaju “przestań gapić się na moją córkę” wcale nie brzmi właściwie. Nie jestem już nastolatką, więc połknęłabym coś takiego i zignorowałabym Panią, ale w moich młodszych latach moją bezpośrednią reakcją byłoby “Albo co?”
Jeśli Pani/Pan się tak zachowuje, może się Pani upokorzyć siebie i swoją córkę.
Jeśli Pani/Pan córka nie czuje się komfortowo z ilością spojrzeń, proszę zasugerować jej coś mniej odkrywczego do noszenia. Chociaż to działa tylko wtedy, gdy ma na sobie coś odkrywczego, jest mało prawdopodobne, że przejście od “odpowiedniego” do “skromnego” będzie miało jakikolwiek efekt.
Czy to pytanie jest o Twojej córce i twojej córce, czy jest o twojej Córce i o tobie? Mogę przeczytać z twojego pytania, że **nie lubisz chłopców oglądających twoją córkę i pytasz co z tym zrobić.
Żyj z tym. Kropka.
I zadaj sobie odpowiednie pytanie: Czy moja córka lubi/nie lubi być oglądana?
Jeżeli jej się to podoba, porozmawiaj z nią i przedyskutuj z nią możliwe konsekwencje i swoje obawy. Egzekwowanie czegokolwiek tutaj doprowadzi do tylko jednego rezultatu - zniszczenie lub zerwanie jej więzi z tobą, ona ma swój własny umysł. Jedyne co możesz zrobić to zasugerować.
Jeśli jej się to nie podoba, możesz spróbować ją trochę pocieszyć wyjaśniając, że jest to w granicach możliwości naturalne i że wtedy Ty też to robiłeś.
Jeśli ona to zignoruje, bingo!, nie ma nic do rozwiązania.
Jeśli chcesz uspokoić oglerów, podejdź do nich tylko jeśli poprosi Cię o to Twoja córka. W przeciwnym razie stworzysz poważny problem z niczego - łatwo możesz skrzywdzić swoją córkę.
Ważnym spostrzeżeniem, którego nie widziałem w żadnej z pozostałych odpowiedzi jest to, że uwaga jest skończona. Jeśli nastoletni chłopcy patrzą na coś lub kogoś innego niż Twoja córka, to nie będą jej ogladać. Oznacza to, że możesz powstrzymać nastoletnich chłopców przed oglądaniem córki, odwracając ich uwagę. Oto skrajnie skrajny przykład: gdybyś była naga, kiedy byłaś z córką, nastoletni chłopcy byliby zbyt zajęci gapieniem się na ciebie, żeby ją zauważyć. Oczywiście, gdybyś to zrobił, twoja córka prawie na pewno nie chciałaby się z tobą pokazywać publicznie i prawdopodobnie zostałbyś aresztowany! To, co musisz zrobić, to znaleźć sposób, aby zwrócić uwagę nastoletnich chłopców, z którym zarówno ty, jak i twoja córka moglibyście czuć się komfortowo.
W interesie pełnego ujawnienia, nigdy tego nie robiłem, ani nigdy nie widziałem, aby zrobił to jakikolwiek ojciec, więc ta sugestia nie jest oparta na praktycznych doświadczeniach. Opiera się na logice.