Jest to traumatyczne dla malucha być opuszczony w ich sypialni z drzwiami zamkniętymi?

Nie ma nic traumatycznego w tym, jak sobie z tym radzisz. Nie zamykasz go w jego pokoju przez wiele godzin i ignorujesz go, odsuwasz się od sytuacji, aby jej nie przedłużać.

Kiedy mój syn miał 2 lata mieliśmy podobną sytuację, kiedy wielokrotnie wstawał z łóżka przed zaśnięciem. Technika Supernanny była dla nas nieco bardziej efektywna, ale nie w 100% dopóki nie był starszy (prawdopodobnie około 3 lat), a on nadal wstawał w środku nocy i wspinał się z nami do łóżka. Kilka razy musiałam wstawić bramę napinającą w jego drzwiach, bo po dwudziestym wyjściu z łóżka przez siódmą noc z rzędu, ani ja, ani mój mąż nie mogliśmy już sobie z tym poradzić. Podobnie jak pańska żona nie mogłem sobie poradzić z zamknięciem na niego drzwi, ale ustawienie bramy napinającej pozwoliło mi pozostawić drzwi otwarte i uniemożliwiło mu fizyczne opuszczenie pokoju. W końcu pogodziłam się z tym, że nie obchodzi mnie, czy będzie spał tak długo, jak zostanie w swoim pokoju, a on w końcu wyczołguje się do łóżka i pójdzie spać. Gdyby naprawdę nas potrzebował, mógłby na nas krzyczeć, a my byśmy go usłyszeli. Czasami płakał lub był zdenerwowany, albo stał przy bramie i wrzucał zabawki do przedpokoju, ale z tym mogłem sobie poradzić.

Myślę, że są dwa pytania, na które rzeczywiście trzeba odpowiedzieć tutaj:

1. Czy to traumatyczne, że drzwi do sypialni malucha są zamknięte at all?
2. Czy to jest traumatyczne, aby drzwi do sypialni malucha były zamknięte jako dyscyplina?

Do pierwszego, mówię, nie, nie jest. W wieku dwóch lat, dzieci są wystarczająco dorosłe, by zrozumieć, że chociaż nie ma cię w pobliżu i nie mogą się do ciebie dostać od razu, nie ma cię. Na przykład, zamykamy drzwi do sypialni mojego (2-letniego) syna, kiedy śpi, i nic mu nie jest. Nie może jeszcze ich otworzyć, więc kiedy czegoś potrzebuje, albo jest gotowy wstać, po prostu puka do drzwi, dopóki nie odpowiemy.

Do drugiego, mówię, nie, if jesteś rozsądny co do tego. Moim zdaniem, “rozsądny” będzie się różnił, w zależności od zachowania. Zamykanie go w pokoju na godzinę, bo wylał trochę wody na podłogę, jest nierozsądne. Pozwalać on płakać w jego pokoju dla godziny przy pora snu jako część sen szkolenie niekoniecznie jest nierozsądny.

Jeden klucz znajdowałem z “sennym szkoleniem” jest uczyć się różnicę między “prawdziwym” (aka - “naprawdę potrzebuję coś”) płaczem i “fałszywym” lub napadowym płaczem. Odpowiadaj na prawdziwe, nie odpowiadaj na napady złości (na przykład, gdy mój syn rzuca napad złości w ciągu dnia, moja ogólna odpowiedź jest zgodna z linią “jesteś skończony?”, jak ja idę robić swoje własne rzeczy). Naprawdę musisz się zmusić, aby nie reagować w żaden sposób na napady złości, w przeciwnym razie nigdzie się nie dostaniesz.

Jedna rzecz, która mi się przydała, to bycie żywą ścianą w łóżku bez poczucia całkowitej śmieci (nie sądzę, aby jakakolwiek rozsądna osoba naprawdę lubiła zamykać swoje dziecko w swoim pokoju, nawet jeśli w pełni wierzy, że jest to najlepsze na dłuższą metę). Usiądź z boku łóżka, a kiedy tylko spróbuje się wydostać, jak tylko zacznie, zablokuj go i powiedz mu “nie, czas na łóżko”. On wciąż bardzo prawdopodobnie rzuci napad złości i prawdopodobnie zajmie mu to trochę czasu, aby zatonął, ale uznałem, że jest skuteczny, bez tak wielkiego niepokoju o zamknięcie go w jego pokoju.

Na marginesie, jakie są jego nawyki żywieniowe w ciągu dnia, szczególnie tuż przed pójściem spać? Odkryłam, że mój syn wstaje wiele razy, jeśli jest głodny, nawet jeśli nie wykazywał zainteresowania jedzeniem w czasie kolacji. Doszedłem do wniosku, że jest zbyt rozproszony w ciągu dnia, by zdać sobie sprawę, że jest głodny. Pozwólcie mu trochę przekąsić przed snem - trochę warzyw, jogurt, czy bar z granolą dobrze działa. Staram się też trzymać w jego pokoju filiżankę wody, ponieważ powietrze w naszym domu jest zwykle suche. Te dwie rzeczy przeszły długą drogę w utrzymaniu go w łóżku.

Jeżeli zamykający jego drzwi rzeczywiście dostaje twój syn zostawać w łóżku cicho i spadać spać i on no krzyczy krwawe morderstwo, then ja brzmi jak odpowiedni rozwiązanie ja.

Mój najmłodszy dziecko śpi najlepiej gdy jego drzwi są zamykane, więc właśnie opuszczamy je zamkniętego całą noc. Nasza najstarsza będzie się trwać godzinami, jeśli jej drzwi do sypialni są zamknięte, więc pozostaje otwarta. Naszemu środkowemu dziecku często nie zależy, ale od czasu do czasu chce, aby jego drzwi były zamknięte w ten czy inny sposób.

Myślę, że ważne jest, abyś wyrwali go z cyklu, w którym się rozwija. Kiedy przyzwyczaisz go do nowego rytmu dobranocki, który oboje uznacie za akceptowalny, wtedy możesz spojrzeć na to, że być może zostawiając jego drzwi otwarte tak długo, jak długo się zachowuje.

Inną rzeczą, której musisz szukać jest coś innego w ciągu dnia, co możesz zmienić, aby ułatwić mu pójście do łóżka. Może połóżcie go do łóżka trochę później lub trochę wcześniej. Pomiń ostatnią drzemkę, albo upewnij się, że ją dostanie. Może być kilka stosunkowo niewielkich zmian, które możesz wprowadzić w ciągu dnia, aby uczynić spanie spokojniejszym.

Nie sądzę, że to w ogóle jest traumatyczne.

Musieliśmy zrobić to samo z moją 19-miesięczną dziewczynką po tym, jak przeniosła się do łóżka malucha (wspinała się z łóżeczka i było to niebezpieczne, więc przenieśliśmy się do łóżka). Technika “zostań w łóżku” po prostu nie działała, a ja podążałam za nią religijnie. Jak rozumiem to jest zalecane dla dzieci powyżej 3 roku życia.

Wymyśliłem własną technikę. Zrobiliśmy naszą normalną rutynę czasową w łóżku, po czym położyłam ją do łóżka i dałam jej klepnięcie, a następnie zostawiłam pokój mocno zamykając za sobą drzwi. Gdy ona wstawała (i wyłazić przy drzwiami próbuje dostawać je otwierać) iść z powrotem i umieszczać ją z powrotem w łóżku raz i mówić jej ono był łóżkowym czasem i drzwi zostawał zamknięty do rana gdy ona potrzebowała spać.

Gdy ona wstawać znowu powtarzałem to. Następnym razem zostawiłem 5 minut, potem 10 minut, a potem 20 minut przed powrotem i położeniem jej z powrotem do łóżka. Słyszałem napad złości w jej krzykach, a ponieważ była ciepła, dobrze karmiona, dobrze nawodniona, czysta i zmęczona, więc trzymałem się jej. Po 45 minutach w sumie pierwszej nocy sama wróciła do łóżka i poszła spać.

Druga noc zajęła mniej czasu, a trzecia jeszcze mniej.

Użyłem tego samego podejścia w czasie drzemki i było to o wiele łatwiejsze.

Teraz położyłem ją do łóżka i zamknąłem drzwi, a ona zostaje w swoim pokoju i nie próbuje wyjść. Na dobranoc spada spokojnie w ciągu około 5 lub 10 minut. Następnie otwieram jej drzwi szczelinę, kiedy idę do łóżka, aby mogła wyjść rano (co robi codziennie rano i przychodzi do mojego pokoju około 7 rano, aby mnie znaleźć :) ).

W czasie drzemki kiedyś poszła spać dość szybko, ale zaczyna nie potrzebować drzemki tak bardzo teraz. Jeśli nie jest wystarczająco zmęczona, aby spać, będzie bałagan z jej książek / opróżnić szuflady i ogólnie być ogórkiem, ale ona jest zadowolona z robienia tego i pozostaje w swoim pokoju na jej czas drzemki godzinę. I wtedy iść i pozwolić jej po drzemce czas się kończy (oczywiście, jeśli miała się denerwować pójdę do niej - to nie jest więzienie; po prostu wind-down czas!)

Ona wydaje się tak samo szczęśliwy i zadowolony berbeć ona zawsze była. Teraz może mówić i jestem pewien, że gdyby była bardzo nieszczęśliwa z powodu rzeczy, które by mi dała.

Kciuki w górę do podejścia Kathrine! Robię coś podobnego z moją 19-miesięczną córką. Wydaje się, że to działa. Nowi rodzice: Nie pozwól dziecku spać z tobą od początku, albo zapłacisz później.

Nigdy nie przeszłam przez to z moimi czterema chłopcami, bo zawsze spali we własnym łóżku lub łóżeczku. kiedy miałam córkę, karmiłam piersią do 14 miesięcy, więc wygodniej było trzymać ją w łóżku z nami. Duża pomyłka. Bardzo trudno było ją skłonić do przejścia do spania samotnie.

Z moim szóstym i ostatnim dzieckiem nadal będę karmić piersią, ale dziecko na pewno będzie w jej basenie. Ona nie przegapi tego, czego nie wie.

Naprawdę nie ma różnicy, kiedy drzwi są zamknięte w łóżku malucha i kiedy są jeszcze w łóżeczku, z zamkniętymi drzwiami. Tak czy inaczej, są one ograniczone do ich miejsca do spania. Uwaga: Pokój mojej córki jest tuż obok mojego, z papierowymi cienkimi ścianami. Właśnie zaglądam do mojej głowy, gdy budzę się, aby skorzystać z łazienki i trzaskać drzwiami wokoło wschodu słońca.

Nie ma jednej odpowiedzi dla każdej rodziny; Dowiedz się, co działa dla ciebie. Dla mojego dziecka to nie jest traumatyczne, ona krzyczała dużo bardziej w drugą stronę. Mój hubby skończył spać na twardej podłodze całą noc, kiedy tego próbowaliśmy. Po tym jak ona znała drzwi był zamknięty, ona właśnie jakby akceptowała to, i pójść spać wśród 5 minut.

Berbeci właśnie chcą ich sposób. Upewnij się, że wszystkie ich potrzeby są spełnione i rutynowe, rutynowe, rutynowe! Po prostu położyłem ją na krótką drzemkę, podczas pisania tego! To wymaga czasu, nie rezygnuj z rodziców, powodzenia!

Czy to jest traumatyczne? Nie. Dobrze robisz.

Kilka ważnych punktów. Po pierwsze, rytuał dobranocki. O tej samej porze każdej nocy, połóż go do łóżka, przytul go, przeczytaj mu historię, wypowiedz swoje nocne modlitwy i pocałuj go na dobranoc. Potem zgaś światło, zamknij drzwi i zostaw je zamknięte. To uczy go, że czas zabawy się skończył, teraz jest czas snu. Bądź tak konsekwentny, jak to tylko możliwe. Poczekam, aż zasnie, potem otworzę drzwi.

W tym wieku, to test test woli. Wy dwoje musicie być stanowczy, kochanie, ale zjednoczeni. Jeśli dzieci zobaczą pęknięcie między tobą a twoją żoną, wykorzystają je. Spójność i jedność czyni cuda.

Pamiętajcie, jesteście dorośli. Wiesz lepiej niż on. Nie poddawajcie się i nie poddawajcie się. Jeśli on płacze, a ty się poddajesz, nauczyłeś go, że płacz jest tym, czego potrzebuje, aby otrzymać to, czego chce.

Pamiętaj tylko, że walki stają się coraz trudniejsze, a nie łatwiejsze. Wola staje się silniejsza, a nie słabsza. Konsekwencje stają się coraz gorsze. Wygrywając bitwy, oszczędzasz wszystkim bólu później. Poddanie się dzieciom rani je. To im nie pomaga.

Jeżeli twój berbeć bierze że długo iść spać przy nocą tam mógł być inny rzeczy podczas dnia powoduje to. Jeden jak długo jest twój berbeć pieprzy się? Znalazłem gdy mój syn zaczynał to przy 2, ruszać się jego pora snu z powrotem 45 minut robi różnicy. Przeszedł od krzyku i płaczu do dobrej nocy. Kocham cię. Twój berbeć także może dostawać zbyt długo drzemkę podczas dnia który robi on no zmęczonemu gdy pora snu przychodzi. Ograniczenie drzemki do 45 minut (wiem, że to jest do bani, bo to też nasz czas!) może znacznie pomóc. Wreszcie, dla osób komentujących współspanie najwyraźniej nie są wykształcone na ten temat. Nasz syn przespał się z nami i nie miał problemu z przejściem do własnego pokoju lub łóżka. W rzeczywistości, powiedział nam przed swoimi drugimi urodzinami nawet, że jest gotowy do spania we własnym łóżku. Kilka razy, gdy nasz syn wstawał z łóżka, za każdym razem, gdy wstawał, tracił jedno ze swoich wypchanych zwierząt. Gdyby mógł zostać w łóżku przez minutę, odzyskałby jedno zwierzę. Następnie w ciągu 3 minut odzyskał 1 zwierzę, a my kontynuowaliśmy to do 5, 10, przy którym zazwyczaj spał. Jeśli nie czujemy się dobrze, to przestańmy to robić i poszukajmy innej drogi.

Zostawienie dziecka samego płaczącego przy zamkniętych drzwiach sypialni jest uważane za uraz, porzucenie. Po wieloletniej pracy jako doradca umysłowy z dorosłymi, którzy w dzieciństwie pozostawieni byli bez opieki, widzę wiele bólu i wiele problemów. W wyniku pozostawania sama, płakania bez opieki w dzieciństwie, dorośli klienci często skarżą się na intensywne uczucia porzucenia bycia pozostawioną samą sobie z intensywnymi uczuciami w dzieciństwie. Wielu z nich spędza lata próbując się leczyć i ucząc się naprawiać. Proszę nie zostawiać dziecka samego, gdy płacze. Tak, nauczą się przestać płakać w nadgodzinach, ale to nie oznacza, że ich hormony stresu uspokoiły się; często oznacza, że nauczyli się, że dorośli w ich życiu nie przyjdą, kiedy będą potrzebni.