Kiedy powinienem pozwolić dziecku przysięgać?

Zadajesz złe pytanie. Twoje pytanie naprawdę brzmi, jak mogę uczulić moje dzieci, aby zrozumiały kontekst ludzi, z którymi wchodzą w interakcje i odpowiednio wybrały swój język i sposób wyrażania się?

Jeśli to jest Twoje pytanie, to jedyne co musisz zrobić, to pozwolić im słuchać języka tych, którzy są wokół nich. Jeśli są na placu zabaw, gdzie jest dużo krzyków i “rzuć mi piłkę!” i takie tam, to takie wyrażenie jest również właściwe. Jeśli są na placu zabaw, gdzie jest dużo krzyków i “rzuć mi piłkę” i takie tam, to takie wyrażenie jest również właściwe. I “chrzanić to!”, to jest to język, którego należy tam używać. A jeśli są w domu i mają gości na kolacji, to istnieje pewien sposób wyrażenia, który jest odpowiedni również tam.

Zwracanie uwagi na kontekst i upewnienie się, że nie obrażasz swoich gości, lub ludzi, z którymi rozmawiasz, jest kluczowe w każdej sytuacji.

When should I allow a child to swear?

When you feel like you should.

That’s really the only valid answer, as it’s an extremely personal decision each parent will make on their own. Wraz z tym pojawia się cała kwestia tego, co jest słowem przysięgi, a co nie jest związane z kontekstem.

Myślę, że większość z nich powie, że ogólnie rzecz biorąc, rodzice będą się martwić przysięgą, dopóki dziecko będzie z nimi mieszkać.

Nie sądzę, aby dzieci kiedykolwiek były zachęcane do przeklinania, ale myślę, że należy zrobić trochę miejsca, aby pozwolić na okazjonalne słowo przekleństwa. Jako nauczyciel w gimnazjum musiałem wymyślić, jak poradzić sobie z tym pytaniem z moimi uczniami w sposób, który byłby odpowiedni dla klasy i pozwalał na pokój dla dzieci z różnych środowisk, które mają różne oczekiwania w domu. Znalazłem odpowiedź, której użyłem z nimi, aby bardzo ładnie pasowała do mojego własnego dziecka w domu. Zawsze mówiłam moim uczniom, że będą brzmiały inteligentniej i odniosą większy sukces, jeśli użyją obszernego słownictwa i użyją go w sposób precyzyjny.

Zawsze byli zaskoczeni, gdy słyszeli jak mówię: “Profanacja ma swoje miejsce albo nie będzie istnieć”. Mniej zaskakujące było to, co powiedziałam dalej: “Jednak profanacja, gdy jest używana często lub w niewłaściwym kontekście, sprawia, że osoba wygląda na mniej inteligentną”. Dzieci wiedziały, że widziałem swoją pracę jako taką, która pomaga im przygotować się do kariery.

Co to sprowadzało się do moich dzieci, jeśli tak bardzo się zraniłeś, że możesz potrzebować ratowników medycznych, że przeoczę użycie objaśnienia. Jeśli używasz tych słów w miejscach, gdzie nie jest potrzebne żadne słowo lub gdzie inne słowo jest lepiej dopasowane, zadbam o to, abyś dowiedział się o mnogości dostępnych dla Ciebie lepszych opcji słownictwa (co oznaczało zatrzymanie się, aby przyzwyczaić się do słownika wymyślając alternatywne słowa, które byłyby WIĘCEJ potężnymi zamiennikami dla wybranego słowa - zazwyczaj zajmowało im to około 15 minut, aby wymyślić zadowalającą listę).

Za pierwszym lub drugim razem, gdy zdarzyła się wpadka, dałem tylko ostrzeżenie, ale jeśli uczniowie (lub moje dziecko) zaczęli regularnie używać profanacji lub używali jej jako formy “wywoływania imienia”, to na pewno potrzebuję listy innych, bardziej znaczących słów do wyboru. Słowa te powinny wyrażać ideę, którą chce wyrazić w bardziej konstruktywny sposób.

Nawet w wieku sześciu lat moja córka wie, że w gruncie rzeczy jest to moja postawa wobec tych “złych słów” i rozumie oraz odpowiednio używa swojego słownictwa (innymi słowy, w tym momencie nie przeklina ani nie przeklina).

Chyba poleciłabym podobny takt. Poczekaj, aż się pojawi. Wtedy, w większości przypadków, nie pozwalajcie przeklinać (z uzasadnionym i spokojnym wyjaśnieniem, a nie zakazem wychodzenia i wychodzenia), ale przeoczcie to od czasu do czasu, jak wskazuje sytuacja. Powodem, dla którego moja sześciolatka wie o tym wszystkim, jest to, że widziała, jak wchodzę w interakcje z nastolatkami, a nie to, że otwarcie mówiłem o tym w jakimś z góry określonym wieku.

Dlaczego miałbyś kiedykolwiek pozwalać swoim dzieciom przysięgać - nawet jako dorośli wiemy, że wiele osób jest obrażanych, a więc nawet jeśli mogę przysięgać w pewnych wybranych grupach, moim domyślnym zachowaniem jest nigdy nie przeklinać i ogólnie jestem zaskoczony, gdy słyszę, jak inni przysięgają.

Dzieci nie powinny mieć powodu do przeklinania (dorośli nie powinni mieć powodu do przeklinania, ale my uważamy, że gdy już będziesz na własną odpowiedzialność, tak długo jak nie skrzywdzisz innych), więc odpowiem na Twoje pytanie:

Nigdy - moje dzieci wiedzą, że przeklinanie się zdarza, i słyszały wszystkie słowa w szkole, ale wiedzą, że jeśli usłyszymy ich przeklinanie przed ukończeniem 18 roku życia, będą miały poważne kłopoty!

Przysięgałem gorzej niż strzelec z marynarki wojennej w liceum, ale czuję, że ograniczało to moje możliwości w przeszłości. Wiem, że dzieci będą w szkole przeklinać, ale nie chcę, żeby myślały, że to jest w porządku, bo dzieci w szkole przeklinają. Kiedy oglądamy filmy, każę im mówić do telewizora “Nie mów złych słów”, żeby nabrały nawyku bycia tego świadomymi i że nie jest mi z tym dobrze. Jeśli tego nie powiedzą, zatrzymuję film. W ten sposób, nawet jeśli skończą przeklinać w liceum, przynajmniej będą bardziej świadomi tego, że niektórzy ludzie nie akceptują tego i mogą to wyłączyć w sytuacjach, w których nie powinni przeklinać.

Zawsze pozwalaliśmy na przeklinanie, otwarcie i bez cenzury, w naszym gospodarstwie domowym, z wyjątkiem obelg rasowych lub słów wyboru płciowego (“gej”). To są tabu. Nie pozwalamy też, by przysięgi były używane do krzywdzenia lub poniżania innych (np. w kontekście kłótni). Poza tym, używane jako wypunktowanie lub akcent, zawsze pozwalaliśmy naszym dzieciom swobodnie z nich korzystać, tak jak i my. Uspokajamy to zdrową dawką edukacji o tym, kiedy pewne słowa przekleństwa są dozwolone, a kiedy nie (“zawsze w naszym domu, nigdy w domu dziadków”). To zawsze działało jak urok, a nasze dzieci są szczęśliwe i dobrze wychowane.

Profanacja to kształtowanie nawyków. Osoby, które regularnie przysięgają w jednej sytuacji, będą miały trudności z zapobieganiem przysięganiu w innej (niektórzy będą jednak w stanie poradzić sobie z tym lepiej niż inni).

Z tego powodu moja rodzina przyjmuje podejście oparte na najniższym wspólnym mianowniku (czy też powinien to być najwyższy?!). Jeśli jakieś słowo jest nie do zaakceptowania w szkole lub w domu przyjaciela, to jest nie do zaakceptowania w naszym domu.

Istnieją sytuacje, w których przeklinanie jest w porządku; kiedy dzieci rozwijają swoją mowę i słownictwo, mają tendencję do zabawy w rymowanie i udawanie słów. np. mogą po prostu przechodzić przez ciąg słów jak kaczka kaczka szczęścia f** kaczka kaczka huck i przysięgać przez przypadek (zdarzyło się to kilka razy z moją córką). Unikanie zwracania uwagi na wypowiedziane słowo przysięgi będzie oznaczało, że nie pamiętają tego słowa. Jeśli ich o to oskarżysz, dowiedzą się, że jest to słowo, które ich interesuje prędzej niż w przeciwnym razie. Jeśli jednak w pobliżu są inni ludzie (zwłaszcza dzieci), którzy wiedzą o wypowiadanym słowie, będziesz musiał zadzwonić do nich, co jest właściwe.

Jest to niestety naprawdę subiektywne, w jakim momencie pozwolić im to zrobić. Zwłaszcza subkultura gier online charakteryzuje się poziomem profanacji i jawnych nadużyć, które byłyby nie do zaakceptowania w każdej innej sytuacji społecznej.

Nasza rodzina dzieli problem na słowa, które są nie do zaakceptowania w każdych okolicznościach (zmienia się to wraz z wiekiem dzieci) i słowa (również ton i postawa), które są nie do zaakceptowania, aby skierować je na inne. Więc ta druga kategoria ma o wiele bardziej rygorystyczne zasady niż ta pierwsza (ale też jest łatwiejsza do uzasadnienia).

Nie pozwalam im też grać online, ponieważ nie mogę kontrolować z kim wchodzą w interakcję i nie chcę jeszcze wyjaśniać T-baggingu ani żadnych innych licznych terminów.

Uważam, że najlepiej jest pozwolić im odkryć słowa przysięgi na własną rękę. Kiedy zaczniesz to słyszeć, porozmawiaj z dzieckiem i daj mu znać o właściwych sytuacjach do przeklinania (ból, zła ocena, ECT). Nie zachęcałbym do tego, ale na pewno nie zniechęcałbym go. Jeśli to zrobisz, będą mieli tendencję do przeklinania nawet więcej niż by chcieli. Przysięganie nigdy nie miało wpływu na moją edukację czy karierę i uważam, że jest to całkowicie akceptowalne, gdy rozumieją słowa i wpływ, jaki mają.

Ze wszystkich oczywistych miejsc/sytuacji, których nie powinni przeklinać, pozwalamy, aby nasze dzieci odzwierciedlały nasze przekleństwa. Ciekawą rzeczą jest to, że dostajesz “lustrzane sprzężenie zwrotne” na swój własny język. Moja (bardzo banalna włoska) żona była dość zaskoczona, gdy usłyszała, że jej własny język jest lustrzanym odbiciem.

Piękno tego jest to, że uczy “synchronizacji” w młodym wieku. Im mniej słyszą to od Ciebie, tym mniej są skłonni to powtarzać.

Uważam, że to pytanie powinno zostać ujęte w szerszym kontekście. Konkretnie, jako rodzic powinieneś uświadomić swoim dzieciom, że przeklinanie jest zdecydowanie złym nawykiem, czasami nawet przestępstwem.

Mimo to, powinny one być świadome tego, czym jest przeklinanie, jego kontekstu, a nawet jego podwładnych, w przeciwnym razie nie będą w stanie sobie z nim poradzić, gdy usłyszą, jak ludzie przeklinają. Ostatecznie, będą oni narażeni na przeklinanie przez innych ludzi, nawet jeśli nie chcesz, aby tak się stało.

Osobiście, moja mama pozwoliła nam (mnie i mojemu bliźniakowi) przysiąc na 16. Do tego czasu nie chodziliśmy do szkoły z powodu tego, co działo się wtedy w domu. Wiedziała, że i tak robimy to za jej plecami, więc przestała próbować, haha. Moja młodsza siostra ma 13 lat i przysięga dookoła mnie, ale nie naszych rodziców. Osobiście uważam, że jeśli teraz zaaklimatyzuje się do przeklinania poza szkołą, to prędzej czy później straci swoją “fajną” nowość.

Moja córka opowiada mi swoją historię przekleństw. Mówi, że po prostu zaczęła rozmywać się, “Co do cholery?!”, a potem zakrywać usta w trzeciej klasie. W 4 klasie, po prostu często używała “głupiego” “idioty” i “głupiego”, ale nigdy nikogo nie obrażała. W piątej klasie mówiła: “Co to za pałeczki do hokeja?!” I, “Oh, cr'p!” I “Cholera!”. W liceum wolno jej było używać słowa “sz”, “b” i kilku innych, ale nigdy nie obrażać. Teraz jest w college'u i może mówić co chce. Mówi mi, że kiedy była w drugiej klasie, mówiła “Co do…”, potem przestawała zdanie, a ja ją brzydziłem. Ale nauczyłam się, że kiedy słyszysz, jak twoje dziecko mówi przekleństwo, o dowolnym stopniu natężenia, musisz pozwolić dziecku powiedzieć to, jeśli nie zabrzmi to na alarm. Innymi słowy, jeśli twoje 10-letnie przekleństwo, to w porządku, jeśli to tylko “Dang it!” A nie, “F U!”

Osobiście uważam, że powinniśmy się wyluzować. Dzieciom nie wolno używać żadnych słów ani da niczego, co wiedzą (lub nie wiedzą), że dorośli mogą zrobić. Jestem zszokowany, myśląc, że to powinno być specyficzne dla wieku. Nie sądzisz, że to mogłoby go zachęcić? Powinieneś być szczery w stosunku do swoich dzieci w kwestii przeklinania i wszystkiego, gdy tylko się pojawi. W ten sposób są mniej skłonne do szaleństwa później. Niektóre dzieci, zwłaszcza nastolatki, lubią się buntować i bycie powiedzianym NIE jest w zasadzie otwarciem dla nich szansy, aby to zrobić. A jeśli nie lubimy tego słuchać, to po co o to pytać?

Czy możesz mi tylko przypomnieć, jaka szkoda przychodzi dzieciakowi, który przysięga na nikogo w granicach rozsądku?

Cami.

Lubię patrzeć tu bardziej na ideę równości, więc kiedy słyszę, że wszyscy są równi, powinno to dotyczyć także dzieci. Nieletniemu powinno się pozwolić robić wszystko, co wolno robić wszystkim dorosłym, pod warunkiem, że jest to bezpieczne i nie zakłóca ich rozwoju. Nie wydaje mi się, by proste słowo było szkodliwe dla dobra dziecka.

Przyznam, że nie jestem rodzicem, ani nie zamierzam nim być. Mogę więc mówić tylko za te kilka razy, za które otrzymuję odrobinę odpowiedzialności za dziecko (np. nadzór, zapewnienie transportu, itp.). Powiem, że kiedy spędzam czas z bratem, który ma teraz 15 lat, nie obchodzi mnie, czy się zaklinuje. W ogóle.

Jeśli będę w pobliżu moich siostrzenic (w wieku 4, 4 i 2 lat), to spokojnie je poprawię, ale tylko raz. Po tym, zignoruję to. Nie jestem rodzicem, więc tak naprawdę to nie moja sprawa, by je poprawiać. Łagodnie się z tym jednak nie zgadzam.

W jakim wieku uważam, że profanacja jest do przyjęcia? Osobiście uważam, że to zależy od dziecka. Moja ogólna wytyczna jest taka, że jeśli jesteś na tyle dorosły, by uczyć się o seksie, jesteś na tyle dorosły, by przeklinać. W tym wieku dziecko powinno wiedzieć, że nie powinno być lekceważone, więc nie jest to już punkt wyjścia do nauki.

Jeśli chodzi o obrażanie kogoś, to nawet nie będę o tym dyskutował; jeśli dorosły jest obrażany prostym słowem, to jest to jego problem. Zawsze mówiłem, że moje prawo do wolności słowa jest ważniejsze niż czyjaś krucha, egoistyczna opinia, a jeśli ci się to nie podoba, masz możliwość odwrócić się i odejść. Więc o ile używanie profanacji może sprawiać wrażenie braku wykształcenia, o tyle nadmierna reakcja na nią jest dla mnie raczej problematyczna

To nie jest dobre pytanie, bo jest niejednoznaczne. Może odnosić się albo do wieku dziecka, albo do sytuacji, w której przysięga byłaby dozwolona.

Aby odnieść się do obu części pytania:

Age : Uważam, że dziecko w wieku poniżej 10 lat powinno mieć całkowity zakaz składania przysięgi. Wszystkie przysięgi powinny być karane, jakkolwiek uważasz za stosowne - ale dziecko nie powinno mieć żadnych wątpliwości, za co jest karane. Później, stopniowo, obniżałbym “próg” karania: ucięty palec, zniszczona ulubiona zabawka, przegrana w ważnym meczu online powinna być dozwolona jedna “f**”. Wybór dozwolonych sytuacji powinien odpowiadać rodzicom. Jeśli w ogóle nie przysięgasz - to w ogóle nie pozwalaj.

Sytuacje : Osobiście nienawidzę ludzi, którzy wkładają słowa przysięgi do każdego zdania. Tu w Polsce bardzo często używa się “fu*\” praktycznie jako przecinka. Nie mogę tego znieść i skupiłabym się na tym, by pozbyć się takich zachowań, gdyby moje dziecko nabrało takiego nawyku. Jednak czułabym się całkiem swobodnie, gdyby mój szesnastolatek użył przysięgi, gdyby złamał kubek lub zranił się.

Płeć : może to nie jest politycznie poprawne, ale myślę, że kobiety powinny przysięgać mniej niż mężczyźni, najlepiej wcale nie przysięgać. Ilekroć słyszę, że dziewczyna/kobieta przysięga, zwłaszcza gdy jest to niepotrzebne, to naprawdę miesza mi w głowie.

Kilka innych myśli: Nigdy nie zachęcałabym do przeklinania. Jeśli Twoje dziecko nie złapie złego nawyku w szkole, nigdy go nie wprowadzaj.

Razem - jak zawsze, staraj się kierować zdrowym rozsądkiem. Wybierz swoją reakcję na podstawie wszystkich czynników, które uważasz za ważne: wiek, płeć, sytuacja, obecni ludzie, skurwiele i tak dalej. Staraj się być konsekwentnym w stosunku do swoich kar i ich sytuacji. Upewnij się, że czujesz się komfortowo, jeśli chodzi o rodzaj i ilość przysięgi, jaką wykonuje twoje dziecko. Reaguj, jeśli ten próg zostanie przekroczony.