Jaki jest pozytywny sposób postępowania z chłopcem, który zachowuje się jak dziewczyna?

Zrobiłem trochę badań w tym zakresie. Zgodnie z jedną teorią , dzieci w wieku 3 lat nie ugruntowały idei trwałości płci, że są jedną płcią i pozostają tą płcią nawet jeśli noszą inne ubrania, itp. Trzyletni chłopiec może zrozumieć, że jest chłopcem, ale niekoniecznie zinternalizował, że jest _zawsze chłopcem i będzie _zawsze mężczyzną na zawsze.

Nie wchodzę tutaj w kwestie późniejszej tożsamości płciowej, oczywiście są ludzie, którzy nigdy nie czują się komfortowo jako mężczyźni lub kobiety i czują potrzebę zmiany płci w późniejszym życiu. Jest to nietypowe, podczas gdy posiadanie elastycznego poczucia płci we wczesnym dzieciństwie jest dość typowe.

Większość artykułów, które czytam, wskazuje na wiek 3-6 lat jako czas, w którym tożsamość płciowa ulega utrwaleniu. Oznacza to, że w wieku 3 lat istnieje poczucie, że płeć jest elastyczna, ale w wieku 6 lat większość dzieci zablokowała się w tożsamości płciowej. Myślę więc, że dla pani 3-latka nie ma w tym momencie powodów do obaw. Jego zachowanie nie jest szczególnie niezwykłe i jest zbyt wcześnie, aby dojść do jakichkolwiek wniosków na temat jego seksualności czy tożsamości płciowej.

Anegdotycznie, po tym jak przeczytałam “Trąbkę łabędzia” mojemu synowi (który miał wtedy około trzech lat), przez kilka tygodni udawał mamusiowego łabędzia. Udawał, że buduje gniazda i siada na jajach, czekając aż się wyklują. Spędzał czas opiekując się lalkami swoich sióstr. Uwielbia baseball.

Innymi słowy, jest tylko dzieckiem, a jego gry odzwierciedlają to, o czym myśli i czego się uczy bardziej niż czegokolwiek innego.

Nie mam żadnego doświadczenia z dziećmi, które znam, mając takie problemy, ale sam je miałem, kiedy byłem dzieckiem.

Nie jest to jednoznaczna odpowiedź, ale jest możliwe, że brak zachęty/rozmowy na ten temat (kiedy byłem na tyle dorosły, aby rozsądnie o tym mówić; tj. prawdopodobnie, kiedy pierwszy raz sam to poznałem, kiedy miałem około 8 lub 9 lat) sprawił, że przez około dekadę było to coś w rodzaju luźnego pytania w moim życiu.

Twój stosunek do zachowania dziecka jest świetny. Gdybym był na twoim miejscu, pewnie pozwoliłbym mu odejść na kilka kolejnych lat; po 3 latach nie zdziwiłbym się, gdyby to było “coś idzie” (a ta płeć tak naprawdę nie wpływa na decyzje/zachowanie, jak wspomniał @Hannibal). Ale jeśli nadal będzie chodził do szkoły podstawowej (podstawowej), to może z nim o tym wspomnę, bo na tym etapie na pewno zauważyłby różnicę między sobą a innymi chłopcami w szkole.

Myślę, że to jest w 100% normalne. Wiele dzieci to robi - jedno z nich tak zrobiło - a potem wyrosło z tej fazy i teraz lubi zabawkowe pistolety i walkę. Dzieci muszą się bawić w aktorstwo, nie sądzę, żeby to miało znaczenie, w co się bawią.

Nie zwracałbym na to uwagi w ten czy inny sposób - wątpię, żeby pomieszanie płci było nawet myślą w umyśle 3-latka!

Niektóre z tych zachowań brzmią dla mnie jak zazdrość rodzeństwa. To, że twój syn mówi o “Mamusiu i Dziecku”, a potem mówi, że jest taki jak jego siostra, wydaje się, że stara się dopasować do twojej nowej dynamiki rodzinnej. Pomyśl o:

1. Kiedy zmieniło się zachowanie? Czy przed przyjazdem siostry twój syn zajmował się innymi sprawami?
2. Czy Pana(i) rodzina (żona, inni członkowie rodziny, przyjaciele rodziny) zwracają większą uwagę na Pana(i) córkę?
3. Czy Pana(i) syn uczestniczy w jakichś indywidualnych zajęciach - przyjaciele poza domem, specjalne zainteresowania itp.

Proponuję spędzać z synem więcej indywidualnego czasu, dać mu możliwość bycia indywidualnym, a nie tylko częścią rodziny. Powinieneś również zapewnić mu wiele różnych silnych wzorców do naśladowania: mężczyzna, kobieta, inne rasy/religije/krajowe/zawody/etc.

Nie mam bezpośredniego osobistego doświadczenia, ale uwaga, jaką poświęcam badaniom we wczesnym dzieciństwie mówi mi, że to normalne. W tym młodym wieku (3 lata) twój syn próbuje sprawdzić, czy jego otoczenie jest w porządku. Pomyśl o tym jako o niezwykle wartościowej i produktywnej formie zabawy z wyobraźnią.

Mając to na uwadze, angażuj swojego syna w jego fantazyjną zabawę z zabawą lalkową lub kostiumową, aby pomóc mu odkrywać i przetwarzać jego pomysły na świat. Gdy tylko jest to możliwe, wzbogacaj jego otoczenie o nowe doświadczenia (np. wizyta w muzeum dla dzieci lub wędrówka po parku natury). Będzie miał dużo do czynienia z normami płci, dlatego nazywa się je normami ed. Wygląda na to, że pytasz, co zrobić, jeśli Twój syn nie spełnia norm.

Pamiętaj, że wszyscy przyjmujemy normy płci w pewnym stopniu i normy płci się zmieniają. Mężczyźni płaczą. Kobiety są twarde. Ponadto, różowy i niebieski zostały przypisane dziewczętom i chłopcom dopiero około 50 lat temu, a wiele kultur (w tym amerykańska około 70 lat temu) traktuje nastolatków tak, jakby byli neutralni płciowo.

Świetny program PBS To emocjonalne życie ma stronę internetową na Gender Identity Formation (musisz znaleźć i kliknąć zakładkę Gender Identity), która kończy się tym komentarzem:

Najlepszym sposobem, aby pomóc dziecku w odkrywaniu jego tożsamości płciowej jest edukowanie się w zakresie stereotypów płciowych i kształtowania tożsamości oraz zapewnienie bezpiecznego, wspierającego środowiska dla Twojego dziecka w odkrywaniu jego własnej tożsamości. Rozwój płci [książka] z podobnymi książkami pokazanymi na Google Books Gender, Nature, and Nurture [książka] Amazon.com

Po pierwsze, twoje 3-letnie dziecko nie jest gejem i to jest zupełnie normalne. Jest chłopakiem, jak chłopak, ale tylko innym. To, co mnie smuci, to fakt, że społeczeństwo postrzega go jako dziwaka, podczas gdy to zupełnie normalne, że mała dziewczynka nosi spodnie, udaje pirata, wdaje się w bójki na pięści itp. Dlaczego nie jest w porządku, że chłopiec robi to samo?

Uwielbiałam, jak sobie z tym radzisz i rozumiem, że czujesz się samotna, ale jest kilka innych rodzin z takimi dziećmi. To tylko część dorastania.

Proszę cię, dla dobra twojego dziecka, o przeczytanie tego niesamowite doświadczenia pisarza wychowania jej różowego syna. Jeśli ktoś kiedykolwiek doradzi ci, żebyś go zdyscyplinował do normy, to proszę pokaż im tę historię . Ta historia nie jest wyjątkowa i boli mnie świadomość, że tysiące dzieci cierpi za zbrodnię bycia innym. Za uprzedzenia, których nawet nie rozumieją.

Dziękuję za przeczytanie tego.

Jest mnóstwo “prostych” ludzi, którzy przebierają się za kobiety (lub robią inne bardzo dziwne rzeczy). Są też osoby homoseksualne, które są bardzo męskie. “On” też może skończyć jako kobieta na końcu tego wszystkiego (mam bliskiego przyjaciela, który miał operację kilka lat temu. Ona jest bardziej szczęśliwa niż kiedykolwiek jako on.)

Najlepszy sposób, aby sobie z tym poradzić?

Może on nie ma wystarczająco dużo “chłopięcych” przyjaciół, aby uczyć się na przykładach, jak być normalnym chłopcem. Jeśli zawsze jest ze swoją siostrą i mamą, czego jeszcze się nauczy? Upewnię się, że będzie miał więcej czasu z “normalnymi” chłopcami… bawiącymi się ciężarówkami i zabawkami żołnierzami, a co nie. Niech się tego nauczy. Umieścić go w dobrym otoczeniu. Pozwól mu być pod wpływem dobrych/różnych rzeczy. (Nie mówiąc, że chłopiec, który lubi lalki jest “zły”.)

Może cierpi na dezorientację płci. On naprawdę czuje się jak dziewczyna. Mówi, że on i jego siostra są tacy sami… może potrafisz wskazać na różnice. Jeśli to będzie trwało dalej, w pewnym momencie (moim zdaniem nie w 3) będzie musiał udać się do lekarza, aby przyjrzeć się temu głębiej. Są dzieci, które uważają, że są płci przeciwnej. To nie byłoby pierwsze… ale byłoby to dość rzadkie i wymagałoby profesjonalnej opinii. Pewnego dnia.

Może on jest gejem… Myślę, że 3 jest trochę za młody, żeby coś takiego było znane, osobiście, ale jest to zdecydowanie możliwe. Kontynuujcie wsparcie, ale macie 7+ lat, zanim to nastąpi, powinno to być w jego głowie.

Może jest to faza, z której on wyrośnie. Wszystkie dzieci chcą być strażakami, policjantami, lekarzami, itd… “wyrosną z” większości faz.

W pewnym momencie będzie na tyle dorosły, że będzie mógł podjąć bardziej świadomą decyzję… Brzmisz bardzo wspierająco. Trzymaj się tego, a zrobisz dobrze. Może dzienna opieka z innymi dziećmi w jego wieku będzie wystarczająca. Może sąsiedzka rodzina w jego wieku. Naciskaj na “chłopięce” rzeczy. Może pójść swoją obecną drogą… może nie.

Martwię się o to, że oznaczysz to jako “homoseksualizm”. Twój syn ma 3 lata. Wątpię, żeby wiedział, do czego służy penis (poza treningiem na nocnik). Ogólnie rzecz biorąc, na tym etapie nie byłoby to moim zmartwieniem. Jak już wspomniałem wcześniej, starałbym się umieścić go w różnych środowiskach i pozwolić mu się odegrać.

Mam 2 dziewczyny, a kolejna w drodze. Za każdym razem, gdy chłopcy przychodzą na zabawę, pierwszą rzeczą, którą zrobią WSZYSTKICH, jest wejście w stroje i przebranie się za księżniczki, Kopciuszka, Śnieżkę itp. Mam na myśli absolutnie 100% z nich wszystkich. Nie ma w tym absolutnie nic złego, a jedyny problem na tym etapie pojawi się, jeśli będziecie ciągle robić z tego problem.

Mamy francuskiego przyjaciela, którego syn przychodzi grać i zawsze się ubiera. Coraz bardziej się tym irytuje (zwłaszcza, że jest czerwono-mięsny, grający w 100% heteroseksualny Frenchie), a kiedy złapie dziecko, otrzymuje ostrą naganę. Wszystko co się teraz dzieje to to, że syn robi to po cichu, i myślę, że więcej kwestii zostanie podniesionych w ten sposób; trzymanie czegoś w szafie było sformułowaniem ukutym dla tego zachowania.

Pozwól im być dziećmi, nie zmuszaj ich do robienia tego za swoimi plecami, ponieważ jesteś (rodzaj) uczenia ich, aby ukryć udział w zabawie. To może stworzyć z Tobą głębokie problemy, zamiast pozwolić mu przejść przez ten etap.

Nie lubię jak moje dziewczynki obgryzają paznokcie, więc nie obgryzają ich - przede mną. Teraz robią to za moimi plecami i wiedzą, że to jest tabu. Wszystko czego ich nauczyłem to to, że jeśli coś nie jest zatwierdzone, musisz to ukryć. Wstydźcie się na mnie.

Dzieci naprawdę nie rozumieją różnic płci i płci przed trójką. Nawet jeśli potrafią zidentyfikować “co mają dziewczynki i co mają chłopcy”. Możliwe, że dziecko w ogóle nie eksperymentuje z płcią, ale eksperymentuje z urodą i/lub naśladuje kobiece rolemodelki (siostra i mama). Było to na prawdę powszechne w klasie mojej trójki, kiedy uczyłam w przedszkolu.

Powinieneś pozwolić swojemu synowi grać tak, jak on chce. Istnieje bardzo mała korelacja między zniewieściałymi zachowaniami u chłopców a homoseksualizmem. Jestem szczęśliwie żonatym prostakiem, który kocha kobiety. Wolę towarzystwo kobiet niż mężczyzn. Lubię sztukę, muzykę i naukę i w niewielkim stopniu interesuję się typowymi sportami, mimo że wydaje mi się, że większość z nich próbowałem w dzieciństwie.

Zanim powiesz, że jestem gejem w szafie, pozwól mi zapewnić, że nie jestem. Wiele osób zakłada, że jestem gejem i miałam wiele okazji, aby mieć związki z mężczyznami, a moja reakcja jest całkowicie heteroseksualna. Moje fantazje są zawsze o kobietach. Jestem z żoną od ponad 25 lat.

Wolę długie włosy, lubię koty i pudle, lubię sportowe samochody i rowery. Jestem lepszy w projektowaniu wnętrz niż moja żona i prawie tak samo dobry jak kucharz. Nie oglądam profesjonalnych sportów i nawet nie wiem, kto wygrał w zeszłym roku World Series. Kiedyś nosiłem flamboyantowe wersje męskich ubrań, np. złotą koszulę lamé, którą robiła dla mnie mama, bo nie szyję, ale umiem szydełkować.

W dzieciństwie drażnili mnie bezlitośnie inni chłopcy, ale na szczęście dziewczynki mnie polubiły, jedna nawet stanęła w mojej obronie i pobiła gówno z jednej z dręczycielek (mieliśmy około 14 lat, a ona była dużo większa ode mnie).

Bardzo trudno jest być innym jako nastolatek, miałem to szczęście, że byłem tak samo dobrze wyglądający i bardzo popularny wśród dziewcząt, ponieważ mieliśmy wiele wspólnych zainteresowań. Przez kilka lat interesowałam się piłką nożną, ponieważ moją najlepszą przyjaciółką był kapitan drużyny cheerleaderek, a ona i ja chodziliśmy na większość meczów.

Na szczęście nauczyłam się moderować niektóre oznaki zewnętrzne, by wydawać się nieco bardziej normalną, częściej obcinać włosy, uczyć się przeklinać i uczyć się trochę o sportach zespołowych. Ale nadal grawituję do kobiet jako przyjaciółki, ponieważ zazwyczaj łatwiej się z nimi rozmawia, mają podobne zainteresowania, itp…

Życzę Tobie i Twojemu synowi wszystkiego najlepszego i szczęśliwej przyszłości.

To normalne! Kiedyś robiłem to w tym wieku, a teraz mam 15 lat. Uwielbiałam tańczyć do Kopciuszka i zachowywać się jak ona. Wchodziłam w buty mojej mamy i jej sukienki. Mój tata tak bardzo martwił się o mnie, że będę gejem. Nie, ja jestem hetero! To było tylko w jego wyobraźni. Uwielbiałam robić makijaż, nosić perukę, być czarownicą, gdy było Halloween. Obejmij go! Niewiele rodzin to ma!

Świetnie sobie radzisz, ale wiedz tylko, że:

Twój syn mogę być gejem, ale na podstawie tego, co opisujesz, jest bardziej prawdopodobne (jeśli to zachowanie trwa długo w jego latach szkolnych), że jest transseksualny. Podczas gdy niektórzy geje mają tendencję do bycia zniewieściałymi, istnieje różnica między byciem zniewieściennym a całkowitym zachowywaniem się tak, jakby byli płci przeciwnej.

Uważaj się za szczęściarza, że dowiadujesz się o tym teraz, a nie kiedy ma 40 lat, ponieważ zmiana płci jest znacznie łatwiejsza przed lub w okresie dojrzewania niż po, a osoby transseksualne, które są akceptowane i przechodzą wcześniej, są zazwyczaj znacznie mniej uszkodzone psychicznie niż ci, którzy tłumią ich uczucia, dopóki nie wybuchną w środku małżeństwa z dziećmi.

Naprawdę jednak, 3 lata nie jest naprawdę czas, aby to określić. W wieku 6, 8 czy 10 lat, jest. Jeśli Twój chłopiec zdecyduje, że chce iść do przedszkola ubrany jak dziewczynka, to możesz być w miarę pewny, że to właśnie tam jest jego przyszłość.